7doors

boya malzemeleri için bakterilerle ayrışabilen temizleme aracı. yağlı boya ve akrilik gibi çok yapışkan ve yağlı malzemeleri de çözer ve yumuşatır. çok sert artıkları çözmek için uzun süreli ıslaklık önemlidir. fırçaları metal kısımlarına kadar batırın. daha sonra kalan artıkları sabun ve suyla yıkayın. bileşimi: d-limon, yüzey aktifleştirme aracı, ester.
bunlar şişenin üstünde yazılı olanlar. yazıyı okumadan fırçalarınızı bu kuvvetli çözücü sıvının içinde kısa bi müddet bile bıraktığınızda karşılaşacağınız durum da şudur: fırçalarınızın sapındaki boyalı kısım erir, sonrasında fırça boyadan arınır. aynı bi ağaç dalı kıvamına gelir. fırçanızın sapını kendi istediğiniz renk ve desende boyamak istiyorsanız işinizi kolaylaştıracak bi eylem olacaktır. aksi takdirde yepyeni fırçalar elinizde öylece bakarsınız tepkisiz bi şekilde. hiçbir şey olmamış gibi resme devam etmenizse tavsiye edilendir.

bir düelloda
daha büyük bir şey vardır
ve daha acıdır bu
ölümden de ölüm korkusundan da
bakarsın dün en güvendiğin kişi
karşı tarafın şahidi olmuş
işte acıdır bu da
ölümden de korkusundan da
daha da acısı vardır ama
o da sevdiğin kadının
karşı tarafı ziyaret etmesidir
bu bir nezaket ziyareti de olsa
düello gerçekleşmemiş de olsa
acıdır bu
ondan da ondan da
daha da acısı
kılıcın elinde
alnında bir tutam güneş
kalakalıyorsun ortada

(bkz: cemal süreya)

somut anlamda bakarsak eğlence amaçlı olması yüksektir bu durumun. ya da yazın romatizmasına iyi geleceğini düşünerek kuma gömmüştür kendisini. hatta bunun için yardım almış olması kaçınılmazdır. tabii sıcaktan beyin kanaması geçirebilir bu insan güneşin altında kellesi kumların üstünde tabakta sunulmuş bi yemek gibi sıcaklıkta iyice kavrulurken. kışın da "romatizmam olsun istiyorum ki yazın romatizmama iyi gelsin" mantığıyla kara gömülebilir bu kişi eğlence amacı haricinde. donup ölmesi kaçınılmazdır şayet biri gelip çıkarmazsa. zira karların erimesi uzun sürecektir. değişik bi mantık hüküm sürmektedir bu kişilerde.
mecaz anlamdaysa kendi kabuğuna çekilmiş insan modelidir. buna sebep olan insanlar haricinde kimseyi ilgilendirmeyecek bi durum söz konusudur lakin insanoğlu her şeye burnunu sokmaktadır hep. kendini gömmesine bile karışırlar.

duygusallığı tavan yaptırabilme potansiyeline sahip bi filmdir. hele bi sahnesi vardır ki herkesin hayranlıkla bakıyo olduğu şarkıcı hatun, etraftakiler tarafından küçümseyici bakışlar altında ezilen diğer hatun için özel bi şarkı söyler. o noktada filmin karakterleriyle bütünleşmemek imkansızdır. haksızlığın insana nasıl koyduğunu gözler önüne seren, tek bi bakışın yalnızlığa nasıl ilaç olabildiğini gösteren, görsel anlamda zengin, tekrar tekrar izlenesi bi filmdir.

bana yazdıklarından sonra benimle ilgili enteresan bi hayal dünyasında yaşadığına inandım tatlı yaratık.

cezaevine girmek, tutuklanmak.

(bkz: delik)

(bkz: delik eğirmek)

argoda cezaevi anlamına gelen kelime.

(bkz: delik)
(bkz: delik eğirmek)

bülent ortaçgil’in 1998’de çıkan light albumünden bi şarkıdır. tatlı bi ezgisi vardır. konserlerinde "mavi kuş kim ben de bilmiyorum" der ortaçgil her zamanki açık vermeyen tavrıyla. yalnız şunları söyler:


mavi kuş her daim sarhoş
biraz da bize kızmış,
onun için hiç yüz vermiyor
oysa güzel şarkıları vardı
yıldızlara ve denizlere
ama söylemiyor ki bizlere, susuyor
suç işlemiş eller gibi
perondaki boş trenler gibi
ucu görülmeyen tüneller gibi
gel hiç üzülme
salına salına uç
ben gelemem ama sen git biraz dolaş

saksağanın şakası sandılar
muhabbet kuşları ve papağanlar
belki de arkadaşındırlar
kargalar gibi karaladılar
kırlangıçlar ve serçeler
bize biraz yalan söylediler
çok saftık
zararsız küçük yalanlar gibi
yağmurdan kaçanlar gibi
bütün vapurları kaçıranlar gibi
gel hiç üzülme
salına salına uç
ben gelemem ama sen git biraz dolaş

mavi kuş sanki bir düş
kaşla göz arasında
geceyle gündüz ortasında
sokaklar bile sokaklara kesişir
gölgeler ki güneşe bağlı
biz ikimiz de öyleyiz ama bilmeyiz
ağıramamış aydınlıklar gibi
kireç tutmuş çaydanlıklar gibi
hiç sevişmemiş insancıklar gibi
gel hiç üzülme
salına salına uç
ben gelemem ama sen git biraz dolaş

mavi kuş her daim sarhoş
biraz da bize kızmış...

tohumdan yetiştirilen ve tohumluk olarak kullanılan küçük soğan.

(bkz: arpacık soğanı)

okul giriş çıkışlarında yan taraftaki parkın önünden geçerken sürekli gözümün takıldığı çocukluk elemanı. önünde deniz, üstünüzde ağaçlar ve gökyüzü... bir ileri bir geri, uçarcasına sallanmak sonrası. kafanızı arkaya eğip gözlerinizi kaparsınız ve sadece gökyüzüne ve denize bakmak için açarsınız. o zaman güzel bi sarhoşluk vuku bulur bedende hafif bi baş dönmesiyle birlikte. kulağınızda eşlik ettiğiniz müzik; sadece sizin duyduğunuz... sonrası huzur, sonrası mutluluk... aynı çocukluğunuzdaki gibi...

(bkz: destur vermek)

resim sanatının başlangıcını teşkil eden resimlerdir. temelinde büyü olgusu yatar. resimle sembolize ettiği varlığa büyüsel bi yolla sahip olacağını düşünen ilkel insandan günümüze kalan sanat eserleridir bu resimler. sanat eserleridir çünkü her yapıt kendi dönemi içinde o dönemin koşullarıyla değerlendirilir. şimdi ortaya konmmakta olan eserler o günden bugüne üst üste birikmiş bilgilerin, düşüncelerin ürünleridir. bu yüzden kıyaslanmaları yanlış olur.
ilkel insanın resimde kurduğu büyü mantığı aynı çağımız insanının birine kızıp fotoğrafını yırtması, böylece onu sembolik olarak yok ettiğini düşünerek rahatlaması gibi hala vuku bulan içsel bi davranışa dayanır. zaten konu her ne olursa olsun içtekinin dışa vurumundan oluşur resim. bilinç altında ne varsa ortaya döker. istekler, düşünceler, duygular gibi soyut kavramlar somut bi yüzey üstünde ifade edilir. aktarılanlarsa yine farklı bi boyuta götürür kişiyi. yine bu yüzdendir ki resim büyüseldir. mağara duvarlarına yapılmış olan resimlerin büyüselliği gibi.

(bkz: gemiler gibi)

(bkz: yalnız kullar)