gerzekparatoneri

tilbe saran, selcuk yontem, bekir aksoy ve hazim kormukcu’nun oynadigi bir tiyatro oyunu.

oyun; bir tiyatro oyununun prova surecinde olan ve birbirlerinden nefret eden iki oyuncu, bir tiyatro yonetmeni, bir de tiyatro menejerinin basina gelen aksilikleri ve komiklikleri anlatmaktadir.

sanirim iki ya da uc bolumdur asil konusu bekarettir bu dizinin. eger belli konularda bazi on yargilara sahip bir topluma, ozellikle o toplumun gencligine hitap eden dizi yapiyorsaniz cok dikkatli, bir o kadar da hassas olmaniz farzdir.

kaldi ki bu tarz genclik dizilerinde verilen sosyal mesajlarin cogu zaman maksadini astigi bir gercektir. bu noktada dizi senaryosunda insanin canini slkan sey bekaretin toplumda nasil bir tabu oldugunu keskin bir dille ifade etmesi ve tum erkeklere ’bakiniz, sectiginiz kiz bakire olmali. degilse aynen boyle sinirlenip, hiddetlenip kaba etine vurunuz tekmeyi’ mesaji verilmistir belki farkinda olarak belki de olmayarak.

fakat her ne olursa olsun toplumun bu denli hassas oldugu noktalari basit bir genclik dizisinde bu sekil bir ciddiyetsiz tavirla ve kesinlikle dikkatsizce ele almak demek yanlis mesaj vermeyi kacinilmaz kilmaktadir. oyle de olmustur. kaldi ki insanlarin boyle bir misyonu kendi kendine edinmesi de bir o kadar sacmadir.

ve evet, kavak yelleri kabak tadi vermistir...

kesinlikle yuzyilin en iyi atismasidir. hele sonuna noktayi koyan arkadas, o laflar hazirlayan arkadas yok mu... o iste beni benden almistir.

(bkz: yuzyilin mutluluk hareketi)

kisaca tanimi sudur bu kazik kadar insanin;

efendim bayram sabahi cocugunun, yegeninin, kardesinin iste ne bileyim sonucta bir cocugun elinden tutan karakterimiz, dogruca bir eglence merkezine ya da lunaparka falan gider. sonrasi icler acisi bir manzaradir cocuk icin. cocugu eglendirme kisvesi altinda eglence mekanina giden bu kazik kadar olmus insanimsi, gordukleri karsisinda aniden cocukluguna doner ve tum oyuncaklara cocuktan once saldirir. artik cocuk falan hak getiredir bu kisi icin.

aksam eve donuldugunde ise elde mutsuz bir cocuk ve cok mutlu, cocuklar gibi sen bir yetiskin mevcuttur.

independence in resmi gecitte bayrak tasimasi ve ardindan sozluk ahalisinin cicek cocuk, efendime soyleyeyim kelebek, bocek vs vs kostumleriyle gosterilerini sunmasi ve yasasin 23 nisan cigliklarini atmasi ile gerceklesen olaydir.

dur bir dakika. sozlukte kimse yok. yoksa gercekten? noluyo lan?


(bkz: sozluk nerede bu millet lan allahsiz)

gorduklerimin icinde en iyisi olan theme.

uye olanlarin anlik yaptiklari seyleri yazdiklari bir sosyal paylasim sitesi.

http://twitter.com/

’turkiyemize koltuk cikiyoruz 29.000 koltuk 19 tl

degerli yolcularimiz;

yaz donemi oncesi, bahar kampanyamiz baslamistir. alti ayri hafta olarak gerçeklesecek promosyon icin detaylar asagida belirtilmistir.
tum parkurlara acilacak toplam 29.000 adet biletin ucreti,http://www.onurair.com.tr ‘den satin alinacak biletler icin, hizmet bedeli ve vergiler dahil 27 tl olacaktir. ’

diye buyurmus onur air. ilisikteki linkte de haberin devami mevcut. fakat tahminimce 27 tl’lik biletler mumkun oldugunca cabuk tukenecek ve bir umut ’oh be 27 tl’ye ucacagim’ deyip rezervasyon icin onur air subelerini ziyaret eden kisiler avucunu yalamak suretiyle 5-6 hatta 7 kati fiyatina pasa pasa biletlerini satin alacaktir. evet.

hiyarli baba ve mehmet ali birand tiplemsinin artik bunalttigi programdir. yenilenseler iyi olacak sanki.

ah! simdi burada olsaydin, sarilmazdim sana, yalnizca bakardim. saatlerce, bikmadan! belki cok ister, bir turlu gittiginden beri seni ne denli ozledigimi soyleyemezdim ama yine de icimden haykirirdim... bir daha goremeyecegimi bilseydim eger o son gordugumde anlatirdim sana tum korkularimi, kaygilarimi, yalnizligimi... seninleyken sensiz olmanin katlanilmaz acisini! yuregimi yakan tum sozlerini bir bir dokerdim avuclarina. tutardin onlari belki, belki de hic umursamazdin. ama hic yoktan bilirdin ya, o bile yeterdi. ah! simdi burada olsan gozlerimi kapatip gidisini seyretmemeyi yeglerdim, sirf aklimda kalan son goruntun o olmasin diye... bendeki seni oldurme diye... simdi burada olsaydin, sana senin olan herseyi, hatta seni bile geri verirdim!... ama bir tanisaydin kendini, sen bile istemezdin seni geri!

her dinleyisimde ’ustam sen ne acilar yasadin’ diye kendisine serzeniste bulunmama sebep olan keman virtuozu, kemana ruh veren adam.

dip not: henuz kendisini dinlemeyenler asla ve asla baslamasinlar onu dinlemeye. fena halde bagimlilik yapiyor cunku. insanin cigerinin ortasina kalici bir aci konduruyor. aman dikkat.

super sesler, akil almaz yetenekler var yarismada. hele o frank sinatra’nin newyork newyork parcasini soyleyen abla analar neler doguruyormus gosterdi herkese dun gece. helal olsun.

avrupa’nin bile onunde saygiyla egildigi bir ustadi, farid farjad gibi bir muzik devini programa konuk edip, tercumaniyla sacmasapan diyaloglara girmistir okan bayulgen dun geceki yayinda. bir de ustune basa basa farjad taninmaz ulkemizde gibi cumleler kurmustur ki, farjad’in ulkemizdeki ikinci turnesidir bu turne ve altini cizelim her konserini muthis bir kalabalikla tamamlamistir. okan bayulgen tanimiyorsa o baska tabi.

ha bir de gonul isterdi ki, boyle bir adama en azindan vj bulent kadar vakit ayirsin, ne bileyim muzikten konussun mesela... madem ki farid farjad taninmiyor bu ulkede ve kendisi de boyle bir kultur elciligine soyundu farid farjad’i programina konuk ederek, o zaman oturup iki satir kelam etseydi kendisiyle keske...

bir de cabasi var tabi! farjad’a gosterilen eksi sozluk entry ciktilari! bu ’bakin sizi taniyorlar’ edasi pek bir yakisiksiz oldu sanki. ’bakin efendim biz aslinda kultursuz bir milletiz, o yuzden dunyaca unlu insanlari bile taniyor olmamiza seviniyoruz bazen’ gibi bir hava olustu sanki, hoslanmadim! neyse... farid farjad severler onun ulkeden gecerken estirdigi ruzgarda savruladursun, okan bayulgen ustadi pek guzel agirladi programinda. sagolsun!

bu ay icinde eylul 2008 den sonra tekrar bir turkiye turnesi yapacak olan keman virtuozudur. aglamak, cildirmak, hayran kalmak isteyenler icin konser detaylari soyle ki;

10.04.09 - eski yeni bar, ankara
11.04.09 - odtu kultur ve kongre merkezi, kemal kurdas salonu, ankara
18.04.09 - bostanci gosteri merkezi, istanbul

ravanelli

(bkz: yok boyle bir sey)

ravanelli ve ortaya karisik. bekleriz efendim...

sevmek... deliler gibi...ve her kivrimi huzunle dost bir yuz gormek aynada.

dusunmek... sabahlara kadar... ve her sabah yeni bir gun basladigi icin lanet etmek herseye.

bilmek... herseyi... ve bildiklerinden korkmak cilgin gibi.

istemek... hep ayni seyi... ve koreltememek nefsini.

kacmak... kendinden... ve bir turlu uzaklasamamak golgenden.

ozlemek... hem de nasil... ve asla goremeyecegini bilmek.

dokunmak... tum esyalara... ve parmak izini silmemeye ozen gostermek.

koklamak... cigerine kadar... ve kokusu hala odadayken cigerine cektigin havayi birakamamak.

yutkunmak... bogazini yirtarcasina... ve o dugumun hic gecmemesini arzulamak.

aglamak... cocuklar gibi... ve bundan mutluluk duymak.

umut etmek... vazgecmeden... ve asla gelmeyecegini bilmek...

ve ne diyecegini bilememek. cumlelerin sonunu hic getireme...

hayir o degil de bu siteye uye olanlar gonulleriyle seviyor da baskalari gotleriyle mi seviyor acaba? enteresan bir olusum. uzerine dusunmek lazim tabi.