dirlik düzenlik

edip cansever’in ikinci kitabi ve bu kitabin ilk baskisi disinda kitapta yer almayan bir siiri.

bir hos oldum ele gune karsi
herkeslerden utandim
bir yanim insanli kahve
dunyalar dolusuydu bir yanim

ah beyler soylemesi guc
isim bitnce kahvelik olurum
bana cezveler tutunca
bir yanlara cevrilidir basim

iste bu yuzden arayi bozdum
dunyalar gozukmedi gozume
nelere dadandim o yuzden
mehtaba alistim pisi pisine

yollar benimmis gibilerden
durmakli yurumekli bir gece
kahvenin etrfinda siirler ucusur
herkes bir seyler birakir carsilarin icine

alistim bir kere isim is
kose bucak alaca duman
en azdan bir gokyuzu
carsiyi gormeden edemem

kahveci kahveye uzanir surda
aksami bitiren yanima gelir
bir de utanmak olmasa
dunyayi seviyorum demektir

icime siner mahallenin kokusu
gokyuzu karisiksa kuslarin isi
ya icim icime sigmiyorsa
ne denir kotudur insanlarin gidisi

sonra benim bir kotu huyum daha
anlatmak istemem kendimi
uzaklarda corbalar piser
su benim yalnizligima karsi

ah beyler soylenir mi hic
az bucuk isim istir
bana cezveler tutulunca
gokyuzu bir daha degisir