çocukluğunuzda ağzınıza pelesenk olan bir söz grubu varsa onlardan biri de muhakkak küfürdür.
(bkz: ağzına sıçayım)
çocukluktan kalma alışkanlıklar
mendil bulamadığın zamanlarda çaktırmadan sümüğünü koluna silmek.
geceleri yatmadan once dua etmek.
ailemden aldıgım egitim,ahlak ve terbiye.
radyo tiyatrolarında hep onun adını duymak isterim.
ama nafile...
#1035066
ama nafile...
#1035066
çocuk kalmak...
(bkz: yalamak)
pazar sendromunu hala iliklerime kadar hissetmem en yoğun olanı sanırım.
misafirlikte tuvaletim geldiğinde annemin kulağına "anne gakka" diyorum. ana yüreği dayanamıyor tabi götürüyor helâya.
akşam ezanını hep eve gitmek için uyarı zili olarak bilmek.
gece yorganı açmayayım diye "hamam böcekleri kulağına yuva yapar açarsan" sözlerine maruz kalmak ve hala kulakları kapatmak.
top oynamayı istemek, her top görünce kendini kaybetmek
parmak emmek
parkta gece işerken çişle isim yazmaya çalışmak. isim yazana kadar bitmemişse soy ismi yazmaya başlamak. harf aralarında çişi tutup harfleri tane tane yazmaya çalışmak.
çocuklukta kalması gerekenleri vardır bunun. mesela mukusun tadına bakmaz gibi. en uzun kim geğirecek yarışması yapmak gibi. en sesli kim gaz çıkartacak yarışması yapmak gibi. çocukluktan kalmasın onlar mümkünse, çocuklukta kalsın...
kurbaga kermit sevmek,kurabiye canavarini gorunce heyecanlanmak.
bırak çocukluğunun hepsi kalsın olduğu gibi. büyüklerin alışkanlıklarına alışmak zor; en az büyüdüğüne alışmak kadar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?