çok rahat hazmedilebiliyor.
bugün nargile içelim dedik gittik arkadaşlarla. söyledik ama nargile berbat.
-usta bu nargile çok kötü ya değiştirsek mi tütünü?
-değiştirirsek ayrıca yazarız yeğenim.
-peki abi.
nargile gittikçe güzelleşmeye başladı. yaşanan ezilmişliğin verdiği psikolojik bir durumdu bu, farkındaydım. ama içtim. ama kazık girdi. ama hazmettim. ama hazmedemedim sanki. molotof kokteyli atmazsam lan senin tükânına. şerefsiz.
yenilen kazığın hazmedilememesi
insanda hangi dövüş sporlarını öğrenebilirim de birdahaki sefere bunları dövebilirim düşüncesi oluşturur. iki üç güne geçer.
daha çok kabullenememektir. aklınızda "nasıl yaptı? nasıl yapar?" soruları dönüp dolaşır.
lisede beden eğitimi hocamız tecrübe, yediğimiz kazıkların bileşkesidir derdi. elbette yenilen kazık şiddetine göre hazmetmek de zordur ama sakin kalıp serinkanlı olmak her açıdan daha iyidir. önce mideye sonra karaktere zarar veren hadise.
sevgiliden yendiğinde bu kazık insanın içine dahada oturur. öyleki ağlayıp sızlasanız bile hazmedemezsiniz sürekli bir hazımsızlık söz konusudur.
(bkz: nankörlük)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?