ithilquessir

cok buyuk beklenti ve kararli bir bakis acisiyla baslanilan isin, genelde gerceklesmesi icin cok kasilmasi sebebiyle amacina ulasmamasi durumu.

(bkz: biz yaptik olmadi)

sehire dahil olan. kentsel.

komsuluk acisindan yararli bir aktivitedir. sabah ise giden geldikten sonra sadece ev isiyle ugrasabilen urban toplumlarda yan dairede yasiyan insanin en azindan sac rengi nedir, cocuklari var midir, boyu asagi yukari kactir gibisinden temel tanima ihtiyaclarina cevap bulacaktir.

kitabini okudugum, filmini iki kere izledigim, hem tiyatrosuna hem modern dans yorumuna gittigim, hala begenmeyi beceremedigim bir produksiyon.

yemekten cok icicek kivaminda varligini surduren cesitli meyve aromalarinda olabildigi gibi sentetik olarak vanilya, cikolata gibi tadlar da kazanabilen tatli. genelde tek basina yenmesindense diger tatlilarin, mesela bir pastanin, uzerinde servis edilmesine sahid oluruz.

tad olarak cok aham saham bir sey olmasa da "yemeginle oynama" lafina tamamen ters bir yiyecektir, titremeye, fingirdemeye yonelik yapisi insani kasikla sapadak sapadak vurmaya iter. butun yemek salonunun size baktigini ne kadar cabuk fark ederseniz o kadar az rezil olursunuz.

(bkz: dereyi gormeden pacalari sivamak)

olay taramadan degil yapistirmadan gecer. kutsal amac halk arasinda ’inek yalamis gibi’ denilen ve populerligini asla yitirmeyen o hacimli sekile ulasmaktir.

cuma gununu 3 saat gecmesine ragmen yayinda olmayan dergi.

ing. kisisel isa.

nikaragua’nin karanlik vadilerinde yetisen bir tur cay bitkisinin yapraklarindan mutasyon gecirdigi dusunulen yeni yazar. orta doguya kole ticareti yapan kamyonlarla once iran’a oradan turkiyeye ve bilgi sozluge yayilmistir.
isiksiz ortamlarda tepki veren bu yazar, dikkat etmezseniz sizi oturdugunuz platformdan dusecek kadar guldurebilir.
cia’in en cok arananlar listesinde ikinci sirada bulunan yazarin midye sevenler dernegi uyesi oldugu kulislerde bir hayalet gibi dolasmaktadir.

nedense bu gun yapildiginda devam bekleyen bir cumledir, bu gun elini veren kisinin yarin sadece baska bir eylemle verme aksiyomuna devam etmesi yetmez, spesifik olarak verecegi govdesel kisim belirtilmistir.

birbiriyle celisen istekleri birbirine cakistirmadan uygulama sanatidir, daha da onemlisi yaptiginizi seyleri kolaymis gibi gostermektir.
dogrudur bir kadin eline tutusturacaginiz bir cift turuncu ayakkabi bagcigiyla mutlu olabilir, ama hangi kadin, hangi anda, kimden, nerede, ne zaman... her kadin her sekilde mutlu edilebilir, asil gereken dinlemek, pantolon disi dusunmek, ve inanmaktir.

tek gozlugu milliyetcilik olan dusunce yapisi tarafindan bazi seslere kulak kapamak amacli uretilmis tipadir. kulaga ve vucudun diger acikliklarina takilan bu tipa kisilerin birlik ve ilerlemeye suc atmakla, turk olmayana kotudur demekle, kendi kafasina uymayani hayin gostermekle ulasilamayacagini duymasina, gormesine mani olan engellerin basinda gelir.
olan ugur mumcu’ya, aziz nesin’e, zulfu livaneli’ye, can yucel’e olur.

insanlarin goremediklerini soyleme cesareti olan kisidir. goremeyen insanlar tarafindan olmayan seyleri soylemekle suclanir.

insanlarin nerelerinden uydurduklarini anlayamadigim bir baslik daha.
hollanda’da turkce egitim yasaklanmis da haberim yokmus... hollanda turk ve musluman dusmaniymis... hollandanin butun nufusu uyusturucu bagimlisi ibnelerden olusuyormus.

iki yildir baska bir ulkede yasiyorum her halde.

cunku benim yasadigim ulkede, kimse oh oh kizim lezbiyen oldu diye sevinmiyor, okullarda bedava lsd dagitilmiyor, kimsenin devlet dairesinde basindaki turbani cikarmasi istenmiyor, turklerin "turkce" yayin yaptiklari televizyon kanallari, "turkce" egitim verdikleri "turk" okullari, turk mahalleleri, kasaplari ve dukkanlari var.

kabul son zamanlarda bir tepki var turklere ve muslumanlara karsi. bende sevmiyorum sokaga tukuren, tranvayda bagira bagira konusan, parklardaki banklari yakan, burda dogup buyumus tek kelime hollandaca bilmeyen tipleri...

theo van gogh, bir yonetmen, aykiri bir aydindir. kapali alanlarda sigara icilmeyen bir memlekette gider televizyon studyosunda sigara icer, toplum neyi yap diyorsa o yapma der. amaci insanlara farkli bir bakis acisinin da oldugunu gostermektir.

ancak o bakisi goremeyen biri tarafindan sokak ortasinda idam edilmistir.

bir kere turk edebiyatina cok sey katmistir. stilinden hoslandigimi ben soyliyemiycem, kitaplarinin yarisinda anlatim stilini degistirmesi hosuma gitmiyor.
yazdigi ve soyledigi bir cok seyi yazdigi ve soyledigi icin memlunum, aranizdan hicbiri cikip turkiyenin gecmisi ve azinliklar hakkinda ahkam kesmesin bana, bu arastirma ve bilgi gerektiren bir konudur, sagdan soldan uc satir ezberlemekle olacak sey degildir. soylediklerinin dogrulugunu, yanlisligini yorumlayacak alt yapiyi ben kendimde gormuyorum, yukaridaki bok atan zihniyetin populist milliyetci gazagelis disinda neye dayandigini da gercekten merak ediyorum. demokrasik sistemler temsiliyetci sistemlerdir, cogunlugun azinligi ezmesine goz yumamaz. <sadece irk olarak degil, sosyal, ekonomik, siyasi, dinsel, hicbir konuda> avrupa’nin yillardir gormezden geldigi turk sorunu, turkiyenin yillardir yokmus gibi davranmak icin kicini yirttigi azinlik meselesiyle ayni kapiya cikmaktadir. kutuplasmanin getirecegi kaos sadece o toplulugu geriye itecektir.
cozum iletisimde, beraber calismada ve anlayistadir.

sigorta sirketi slogani.

80li yillarin sonu 90li yillarin basinda milletin cep telefonunda mesaj yazmak gibi cok onemli isleri olmamasindan dolayi oturup evde bos zamanlarinda ogrendigi geri geri kayma figuru.
bu amcamlar hala piste cikmalarinin oz guveni bir yana 50li yaslarinda, gobekleri ve biyiklariyla 19luk genclerden daha iyi dans etmeleriyle benim saygimi hak ederler.

hayalet sevgilim gibi bir sey olsa gerek.