delibas

insanı ayakta tutmaya yarayan ve birçok insanın şüphesiz ihtiyaç duyduğu his. bile bile kendini kandırma durumu ile eşdeğer.

üniversite umutlarının maalesef bir sonraki seneye ertelenmesi gerektiğini gerekli kılan fena durum.

ben de sağlaklar için düzenlenmiş adil olmayan dünyada solaklar ordusundan bir neferim. sol elle yazarım. elime bir kitap aldığımda onu ilk sondan başa doğru kurcalarım. şayet arapça okumayı, yazmayı bilseydim solaklığım bana avantaj sağlayabilirdi. öğrencilik hayatım boyunca; ilkokuldan üniversiteye kadar solaklığımın dezavantajlarını yaşadım hep. ilkokulda, ortaokulda üç kişi oturduğumuz sıralarda, mütemadiyen solumdaki arkadaşımla dirsek savaşı yaşadım. lisede sırf bu özelliğimden ötürü solumda oturan çalışkan arkadaşın sınav kağıdından hiçbir zaman nasiplenemedim. üniversitede sadece sağlaklar için yapılmış kolçaklı sandalyelerde bir solak olarak yazı yazma eziyetine tam dört yıl katlandım. solaklığım bana tek avantajı çatal ve bıçağı aynı anda kullandığım yemek yeme faaliyetlerim esnasında verdi. yani asla çatalı ağzıma isabet ettirememe gibi bir sıkıntım olmadı.
tüm solak arkadaşlarıma burdan selam ederim.

nil karaibrahimgil’in sayesinde paranın gözünü oyduğu ticari uydurmaca.