confessions
  1. toplam entry 1469
  2. takipçi 1
  3. puan 63084

iş olsun diye söylenen sözler

belkibirgunbiryerde
çalan ev telefonunu açarsınız.karşınızda bir süredir görüşemediğiniz bir yakınınız vardır..iş olsun diye:"aaa! kız sen evde misin?" der..siz de cevap olarak:"neden mıymıy abla? inanmadıysan kapat bak bi daha ben açacak mıyım bakalım? ya da evde olmam hoşuna gitmediyse ben bi aşşa bakkala iniyim bi de ordan ara.." dersiniz..anlamaz,süper olur..anneniz odaya gelip telefonu elinizden sökercesine alana kadar...

yavuz bülent bakiler

belkibirgunbiryerde
yavuz bülent bakiler 23 nisan 1936 yılında sivas’ta doğdu. ilk ve orta öğrenimini sivas’ta yaptı. ankara üniversitesi hukuk fakültesi’den mezun oldu. mezun olduktan sonra bir süreliğine ankara radyosu’nda çalıştı. daha sonra kültür bakanlığı müsteşar yardımcısı olarak görevlendirildi. gazetecilik, yöneticilik, avukatlık ve sivas milletvekilliği yaptı. hisar dergisi şairleri arasında yer aldı.
geleneksel şiirimizin öz ve şekil özelliklerini kendi şiir potasında eriterek kişiliğine kavuştu. şiirlerinde, anadolu’ya, anadolu insanına eğilmiş, onların sorunlarını yapıcı bir tavırla dile getirmiştir. sade ve rahat bir dili, aydınlık bir üslubu vardır. milli ve manevi değerlere bağlı kalmıştır. bu tarafı ile, arif nihat asya’nın milli havası, mistik şiirine yakın görünmektedir.


şiir kitaplari:

yalnızlık (1962), duvak (1971), seninle (1986)

üsküp’ten kosova’ya (gezi notları)

şaşırdim kaldım iste

belkibirgunbiryerde
yavuz bülent bakiler’in en güzel şiirlerinden biridir...



şaşirdim kaldim işte

şaşırdım kaldım işte! .....

sözde senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla

bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla

ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarlarla

karşıma çıkıyorsun en soğuk mimiklerle

adını yazıyorum bulduğum fırsatlarda

yüreğimin başına noktalarla, hatlarla

başbaşa kalıyorum sonunda hayallerle

sözde sana koşuyorum dolu dizgin atlarla

ne olur bir gün beni kapında olsun dinle

öldür bendeki beni sonra dirilt kendinle

çarpsan kara sevdayı en azından yüzbinle

nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle

kaç defa çıkıp geldim buralara inatla

ama her dafasında dönemedim seninle

hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle

ne olur bir gün beni kapında olsun dinle

şaşırdım kaldım işte bilmemki nemsin

bazan kızkardeşimsin bazan öpöz annemsin

sultanımsın susunca; eksilmeyen çilemsin

orada ufuk çizgim, burada yanım yöremsin

beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin

çaresizim çaremsin,

şaşırdım kaldım işte bilmemki nemsim.

abla kardeş diyalogları

belkibirgunbiryerde
(1.kardeş:fenerbahçe’li...)
(2.kardeş:galatasaray’lı..)
(tek abla:beşiktaş’lı:futbolla bungee jumping arasındaki yedi farkı bile ayıramaz...tek derdi gıcıklık yapmaktır...)
tek abla:n’oldu,galatasaray’lı kardeşim,yazık sana...ezilmeden yenilin..hehaheh
2.kardeş:abla bi sus,maç bitince konuşuruz..
tek abla:hahe..len,küçük fener’li niye bozdunuz birden,dağılıyor bak bu takım söyliyim..
1.kardeş:abla bak bu maç biter,böyle sonsuza kadar sürmez..söyliyim,sen çık istersen yavaş yavaş odadan..
tek abla:bırak yaa..dağınık takımları tutmayacaksın böyle! yanlış yapıyonuz yanlıış..bak abla sözü dinleyin oğlum...
ikisi birden:abla sen çıkıyor musun dışarı?
tek abla:niye,takımlarınızın konsantrasyonunu mu bozuyorum?? ondan mı saçmalıyorlar ikide bir ehehh...
tek abla: oturun oğlum yerinize..heeey..şşştt..gelmeyin lan üstümeee! babaaaaa!!!
19 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol