bünyeyi saran apansız yapayalnızlık duygusudur, hatta fazla melankolik insanlarda aman tanrım herkes beni terk etmiş düşüncesi ile gözyaşarına boğulmaya sebebiyet verebilir.
uyaninca evde kimseyi bulamamak
gürültüyle, istemdışı değil kendi kendine uyanmanın dayanılmaz hafifliğidir ...
ne güzel sürpriz bu böyle hoşgeldindir.
biraz kestirecegim ben kararina vardiktan sonra, ev arkadasinin yaptigi bir telefon gorusmesi ile arkadas ortamiyla agzina kadar dolmus olan bir bara gitmesi sonucu gozlerinizi actiginizda afallama durumudur.
(bkz: ya evde yoksan)
(bkz: ya evde yoksan)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?