psikolojik gerilim

zihinsel gerilimdir.kişinin kontrol edemeyecegi bir durum ile karsılasması sonucunda ortaya cıkar.soyleki;kişi sevgilisinin kendisinden ayrılacagını hisseti,bu gerilimin basladıgı andır.sebebini hemen cok uzun ve derin bir sekilde dusunmeye baslar.sebeb oldugunu dusundugu eylemın her yenıden tekrarında eskisi gibi degil tam tersi(kendince yapıcı,problemi cozdugune inandıgı sekilde davranır)bu surecte ilk yapacagı hareket mumkun oldugunca sevgiliye uyumlu,istedigi gibi davranmaktır.sevgilinin bu davranısa tepkileri olaganustu bir sekilde incelenir,en cabuk su sekilde anlasılır, gozbebekleri sonderece acıktır ve sevgilinin yuz mımıklerine,gozlerine bakılır.bu dikkatın belirtisidir.eger aynı hissiyata sebeb davranıs uyarıcı(sevgili)tarafından sergilendikce daha fazla dusunur (gerilimin artması).eger ayrılma dusuncesi belirginlestikce(dusuncesini destekleyen davranıslar da), kişi bunun olmaması icin calıstıkca ama engelleyemedigini gordukce, gerilim olaganustu boyutlara varır.davranısları,ses tonu zayıflar,kendi dusunceleri onemsizlesmeye baslar.sevgilinin ayrılması ile ilk once uzuntu,son safhada depresyona donusur.(bkz: sinir savası).

genelde flashbacklarin yanılsamaların zaman kaymalarının incelendiği film türüdür. ortada aksiyondan çok zaman geçişlerinin ve buna bağlı zihinsel yanılgıların varlığı çoktur ve ince zeka ürünlü senaryo ister ki bu da zor birşeydir.

(bkz: stay)

roman ve filmlerde bir tür. gerilimin daha çok ruhani vaziyet ve maneviyata kaydığı şekli.

psikolojik gerilim ve psikolojik film çok yanlış bir şekilde kullanılan kavramlardır.nedir psikoloji?en bayağı tanımıyla "insan davranışlarını inceleyen bilim dalıdır." psikolojik demek insan davranışı ile alakalı olan herhangi birşeye denir.eğer bir belgeselden bahsetmiyorsak bir filmde en az bir insan bulunduğuna göre,insanın olduğu yerde de en az bir davranış bulunur zaten,bu durumda her film psikolojik olur.nasıl ki "aktörlü film" diye bir kavram yoksa,gerilimin psikolojiği falan da olmaz.