özel sektorde çalışmanin sıkıntıları

izin gününüzde, hatta yıllık izninizde zırt pırt arayıp; "izin ne zaman bitiyo?", "şunu nası yapıyoduk?", "gelirken kestane şekeri getir lan allahsız.", "gittin, boynumu büktün..", "koli bandı nerdeydi lan?", "hadi olum gelmiyon mu artık?" şeklinde cvık cıvık, böyle pis pis hareketlere,rahatsız edilmelere maruz kalırsınız.allah belasını versin ya!

zaman kavramı yoktur,her daim çalışmak için planlanmışsnızdır,yaptıklarınız taktir görmez bilhassa her an eleştirilir.

özel günler de tatil olmaması herkes gezerken ya da uyurken sizin çalışmanız.

rekabet kavramını iliklerinize kadar hissetmeniz...

kapıda kocaman ayaklı amcaların sizi tekmeleyip işten çıkarmaları için sizden çok maaş alma durumu olması. zira heran herkes topun ağzındadır ve bu kadar çalışmaya bu kadar mı mukafat verilir deyip ilk serzenişinde onuda elinizden alınması zor olmayan yer.

bir de yapmadığınız bir sebepten ötürü işten çıkarılmak ve bunu da tam ihtiyaç zamanı yapmaları. üzerinize atılan pis iftirayımı temizliceksiniz yoksam kendi psikolojinizi mi düzelteceksiniz o ayrı bir konudur.

i$ yerindeki çalı$anlar arasındaki yarı$ma, "kim daha iyi bir konumda olacak" diye birbirine hunharca davranan insanların yarattıgı sıkıntılardır.

ilk girdiginzde herkes gülümser size, hiç bir sorun yokmu$ gibi davranırlar. ama sonra sonra farkedersiniz ki ahmet bey leyla hanımdan hiç ho$lanmıyor, leyla hanım da ahmet beyi müdüre sürekli kötülüyor...necla hanım insan kullanma yetisine çok dü$kün, zeki bey üst kademe olabilmek için çok insan harcıyor... hepsi birbirinden berbat ama hepsi birbirinin ardından konu$makta ve aynı zamanda nefret beslemekte çok üstünler.

ilk önce korkarsınız bu agzından salyalar saçılasıca insanlar sizi çok ürkütür, "o ne yaa insanlık kalmamı$ burda!" dersiniz. sonra bakmı$sınız oyuna siz de katılmı$sınız, biri sizi kazıklayana kadar saf daha sonra uyanık geçinmeye çalı$maktasınız, yorgunsunuz.siz de onlara benzediniz, nefret etmeye ba$ladınız. tebrikler!

kamu sektöründe çalışanlara da sorsan kimbilir ne türlü sıkıntıları, dertleri vardır. bu sıkıntılar özel sektöre has bir durum değil yani. ortak problem.her sektörde sektör sektör bi dünya sıkıntı var. emekçi misin derdin var.

patronun, "ben seni oğlum/kızım gibi seviyorum" dese bile oğlunun/kızının harçlığının onda birini maaş olarak vermesi.

(bkz: proleterya)

(bkz: vardiya sistemi)

fazla mesai ve asla alamadığın mesai ücreti .

internet kullanımı ve kendine ait gsm cihazının kullanımının yasak olması ve bu yüzden bu cihazın sesinin daima kısıkta tutulması.

patronunuz sizi diğer şubelerinize gönderebilir il il dolaşmanıza sebebiyet verebilir,zaman ve tatil kavramınız yoktur.fazla mesai yapmanıza rağmen ekstra zamanlarda verdiğiniz emek hiçe sayılarak,haybeden yere patronun cebine para kattığınız gibi size zamda koca bir nah çıkar.
işe geç kaldığınızda hesap sorulur,işten geç çıktığınızda sizden iyisi yoktur.