otobüse binerken kıran kırana mücadele etmek

birkaç aşamada gerçekleşen hadisedir.

1.devamlı ileriyi kolaçan ederek otobüsün duraga yaklaştıgı anı yakalamak. bu en önemli aşamalardan birisidir, zira planlı bir çalışma bizi başarıya götürecektir.

2.otobüsün nerde duracagını kestirme yetenegine sahip olmak.duragın tam hizasında durması beklense de bazı ipne şöförler geride veya daha ilerde yolcu almaya başlarlar.

3.tabi ki ilk 2 aşamada başarılı olan şahısın bu şartlarda kuyrukta en ön saflarda yerini tutmuş olması lazım.e hadi tut ki koşarken ayagına bişey takıldı burun farkıyla ilk sıralara giremedin..pes etme!

4.arka sıralardan götüm götüm ilerleme diye bir tabir vardır işte o tabiri fiile dökmek gerekir.alenen yapılmamalıdır aheste aheste ön sıralara sıvışma çabaları göz yaşartıcı olmalıdır.hem ince yapılı birisi iseniz bu tereyagından kıl çeker gibi kolay olacaktır.

5.ve nihayet son aşama!otobüs basamagına ayak basıldıgı an heyecan doruktadır..sona yaklaşılmaktadır akbil basılır ve o muhteşem didııt sesleri eşliginde zafer sarhoşlugu yaşanır zira geride 50den ziyade insan vardır ve balık istifi yolculuk etme ihtimalleri de oldukça fazladır.

6.güneş olmayan tarafta cam kenarında bir koltuga oturulur..kulaklıklar takılır müzik son ses açılır ve huzur içinde yolculuga başlanır.son olarak ayakta duran yolculara birer aşagılayıcı bakış atılır.
herkese başarılar diliyorum...

içinde amerikan güreşi,kung fu,karate ve kick boks gibi çeşitli spor branşlarından esintileri bulabileceğimiz fair play’le uzaktan yakından bir ilgisi olmayan türk icadı spor.

nasıl olsa otobus denılıp hafife alınmamalıdır ,bu işte ekip calısması ,konsantrasyon ve strateji cok onemlidir.

bır arkadas bi oncekı duraga yollanır ,o duraga otobus geldıgı anda sızı araması soylenır ,telefon geldıkten ıtıbaren 3 dakıka gibi bir sureniz var...

bu sure ıcınde duraktaki insan sayısını azaltmak ıcın cesıtlı taktıkler uygulanmalıdır..

’’hakkı abi senın sefertası evde kalmıs’’,’’cemile teyze mango’da ucuzluk varmıs ,taksıye bınersen yetısırsın’’,’’şş onluklu,sen dunku odevi yapmadan mı gidiyorsun yoksa okula ’’ gibi seyler soyleyıp on saflara gecmeye calısılır ,sırada bir ondekı kısının tuttugu takım kestırılmeye calısılıp ,bir oncekı mactan konu acılarak ,aynı safta oldugunuzu bellı edıp caktırmadan onun onune gecebılırsınız ,sıra benımdı gıbı bır tepkıde ’’ bugun ayın kacı’’,’’suyun kaldırma kuvvetını kım buldu ’’ gibi sasırtıcı sorular işe yarayacaktır..

otobus ufukta gorundugu anda ,beyler kaynak yapmayalım dıye dıkkatlerı baska yone cekıp on tarafa sıvısılabılır ..

otobus durdu ,artık son duzluktesınız ,onunuzdekıne celme takıp ,hemen kapıya yapıstınız ,ve artık kazandınız ,derken akbilin bos oldugu sesi kulaklarınızda yankılanıyor ve asagıya bilet almaya iniyorsunuz ,sonucta otobuse en son binip ayakta işe veya okula gidiyorsunuz ..

ilahi adalet ,bir baska sefere artık.

sanırım sadece belediye otobüslerine binen ögrenci milleti için geçerlidir.halk otobüslerinde aktarma imkanı olmadıgı için çoğumuz için lüks bir araç haline bile gelmişir ve binerken kuyruk oldugu da pek gözlenmez.

o ikarus körüksüzler yok mu. abovv o ön kapıdan binme düşüncesini unutun zaten. orta bi nebze müsait olur. muhakkak her sabah talihli bir yurttaşımızın ayağı kapı arasında kalır. kimi ceketi kimi çantasını sıkıştırır. mücadele edemeyenler bir durak boyunca kapısı açık giden otobüste şoförün ayıkmasıyla siktir edilirler kibarca. sonra yolculuğa gene aynı boktanlıkla devam edilir.

bu mucadele guzel bir bayanla yapiliyorsa gayet ilginc olabilir.

sıra nedir bilmeyen hayvan milletimizin icraatı. geldiğin gibi sıraya girsen halbuki, ne çocukları ezersin ne yaşını başını almış amca/teyzeleri itelersin ne de kadınların kıçını yalayacak kadar bacak bitimine yapışırsın di’mi seni öküz?