oluler gomulmezse kokar

asli oluleri gomun yoksa kokarlar olan deyi$ ama bu da olur, ne gerek var.

(bkz: patates)

bunla ilgili bir hikaye de vardir ve soyledir:
bir ogretmen sinifindaki butun ogrencilere ertesi gun ellerinde iki poset patates ile gelmesini soyler. butun sinif ellerinde posetler ile sinifa gelirler ve ne yapacaklarini sorarlar. ogretmen simdi sevmediginiz, sizi uzen, kiran, icinizde ofkesini tasidiginiz caninizi yakmis herkesin adini bu patateslerin uzerine yazin der. cocuklar baslar yazmaya. bitirdiklerinde ogretmen "simdi bunlari yaninizdan hic ayirmayin, nereye giderseniz gidin hep yaninizda olsun" der. cocuklar aksam eve, gece yatagin yanina, sabah okula hep bu patatesler ile hayatlarini surdurmeye devam ederler. iki hafta sonra sinifta kotu bir koku vardir ve cocuklardan biri dayanamayip "ogretmenim bize bunlari neden tasitiyorsunuz cok kotu kokuyor" der. ogretmen "iste bu insanlari kalbinizde tasidiginizda da kalbinizde boyle bir kokuya yol acarlar, bu sebeple onlari affedin ve atin" der.

olu insanlarin gomulmesi gerektigini aksi takdirde bulunduklari ortami kokutacagini anlatan cumle. ayni zamanda gereksiz insanlarin artik hatirlanmamasi gerektigi, ayrilinan sevgilinin unutulmasi gerektigi gibi manalara da cekilebilir, nitekim oluler gomulmezse kokacagi gibi manen olmus insanlarda unutulmazsa beyinde koku yapabilir.