olgunlaşmak

olgunlaşmak yanmaktır...dolmaktır..ağırlaşmak ve eğilmektir...insan olgunlaşır olgunlaştıkça durgunlaşır..acaba olgunlaşmak yaşama sevincini yitirmek midir yoksa dinmek, durulmak mı?insan büyüdükçe hayalleri küçülür mü?peki küçük hayaller olgunluğun bedeliyse fazla ağır bi bedel değil mi...

meyveler için de kullanılan bir terimdir. misal şeftali; önce hamdır, küçüktür, böyle ecüş bücüşdür. sonra mis gibi, sulu sulu bir hale gelir. olgunlaşır.evet.

sözlükte o kadar çömez edilip uçurulduktan sonra insanın ruh halidir...

artık sözlükte insan-ı kamil olmaya daha bir özen göstermekte,açıklamalarında daha yapıcı olamaya çalışmaktadır...

amma velakin,kurtlar puslu havada gerek...

ben gelmedim davi için
benim işim sevgi için
dostun evi gönüllerdir
gönüller yapmağa geldim."

böyle bişey olsa gerek.

(bkz: ham meyvayi kopardilar dalindan)

insan adi verilen organizmanin, zaman icinde deneyim kazanarak yavas yavas gerceklestirdigi eylem. bu surecte kisi olgunlasmakta oldugunun farkinda olmaz genelde, surec icerisinde belli bir yol kat edilince donup bakilir ve "lan! lan, buyumusum ben" denir. "ne salakliklar yapmisim" da denebilir. ama gercekten olgunlasmis bunye yaptigi "salakliklardan" pismanlik duymayacaktir. o aptalliklardir zaten onu olgunlastiran. arkasina donup baktiginda, yaptiklarinin "aptallik" oldugunu farkedebiliyorsa ne mutludur, buyumustur! o yuzden o aptalliklardan, ne olursa olsun, pismanlik duyulmamalidir. onlar bizi bugunku biz haline getiren olaylar, bazen de hatalarimizdir.