monochrome

henuz uc yasinda bir kardesim var
yann tiersen’in kendisinin seslendirdiği özel ve güzel kompozisyonu. sözleri :

anyway, i can try anything it’s the same circle that leads to nowhere and i’m tired now.
anyway, i’ve lost my face, my dignity, my look, all of these things are gone and i’m tired now.
but don’t be scared, i found a good job and i go to work every day on my old bicycle you loved.
i’m pilling up some unread books under my bed and i really think i’ll never read again.
no concentration, just a white disorder everywhere around me, you know i’m so tired now.
but don’t worry i often go to dinners and parties with some old friends who care for me, take me back home and stay.
mochrome floors, monochrome walls, only abscence near me, nothing but silence around me.
monochrome flat, monochrome life, only abscence near me, nothing but silence around me.
sometimes i search an event or something to remember, but i’ve really got nothing in mind.
sometimes i open the windows and listen people walking in the down streets. there is a life out there.
but don’t be scared, i found a good job and i go to work every day on my old bicycle you loved.
anyway, i can try anything it’s the same circle that leads to nowhere and i’m tired now.
anyway, i’ve lost my face, my dignity, my look, all of these things are gone and i’m tired now.
but don’t be scared, i found a good job and i go to work every day on my old bicycle you loved.
mochrome floors, monochrome walls, only abscence near me, nothing but silence around me.
monochrome flat, monochrome life, only abscence near me, nothing but silence around me.
akbak
yann tiersen in black sessions (2001)albümünün en bilindik parçası. müzik başlar başlamaz sözlerinin başlamasıyla insanı etkiler.
artemisia
"yaşasın, tek ben değilim; değilim çünkü yann tiersen tüm hislerimi inanılmaz bir müzikle bu şarkıya aktarmış" hissi uyandırır insanda... biraz yalnız, yalnızlığını farkında ama yine de kendine acımayıp, dibe vurmayıp bir şekilde hayatını sürdüren belki hazsız ama ayakta, belki mutsuz ama idare eden bir insanı anlatır, sanırım özetle şunları söyler:

her neyse, her yolu deneyebilirim ama sonuçta hep aynı kısır döngü, hep aynı sonuç ve şimdi bundan yoruldum. onurumu, görünüşümü ve pek çok şeyi kaybetim ve şimdi yorgunum, ama korkma, iyi bir iş buldum, senin şu sevdiğin bisikletimle her gün gidiyorum.

yatağımın altında okumadığım pek çok kitap var ve sanırım okumayacağım, konsantrasyonum yok, sadece beyaz bir düzensizlik ve biliyorsun, çok yorgunum... ama endişelenme bazen akşam yemeklerine ve partilere gidiyorum benimle ilgilenen ve beni geri eve getirip benle kalan eski dostlarımla...

siyah beyaz döşemeler, duvarlar, daire ve hayat... sadece eksiklik ve sessizlik benimle. bazen hatırlamak için bir şeyler arıyorum ama aklıma gerçekten hiç bir şey gelmiyor ve bazen pencereyi açıp yoldan geçenleri dinliyorum, dışarda bir yerde hayat var..


siyah beyaz döşemeler, duvarlar, daire ve hayat...

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol