materyalizmi maneviyat yoksunluğu sanan zihniyet

(bkz: feel the force)

komiktir. materyalistler elbette ki maneviyatı yok saymaz, sadece madde üstü şeylerin nesnel dünyada yeri olmadığını söylerler. ruhtur, cindir, peridir vesaire var olmadığını, hisler gibi diğer manevi şeylerinse var olduğunu ama elbetteki gerçekliği olmadığını söylerler.(işte bidiğiniz somut-soyut ayrımı) idealistler tarafından tarihte maddeye düşkünlük diye gösterildi ya da adnan oktar gibi insanlar tarafından öyle manipule edildi diye 21.yüzyılda hala bunu böyle bilmek ayıptır ayrıca. kaldı ki bunu iddia eden birine "cemal süreya o şiirleri nasıl yazdı o zaman?" diye sormak bile yeterlidir. dünyada hissetmeden yaşayabilen tek bir insanın dahi var olduğunu düşünebilmek ileri derece bir hayal gücüne sahip olmayı gerektirir ki zaten tüm bu yanılgının sebebi odur sanırsam.

(bkz: maddeviyat)

değil miymiş?

tasavvufun kurduğu ince dengeyi yakalayamayan gösteriş meraklısı, kapitalist sınıfın maşası olan zihniyettir.

(bkz: tdk ne zamandan beri felsefe kitabı çıkartıyor)

diyalektik materyalizmin ne olduğunu bilmediği gibi maneviyattan da bihaber olan ve aslında gerçekten maddi yaşayan zihinsiz bireylerin pek bir alışılagelmiş abudik zihniyetidir.

önce ;
(bkz: diyalektik materyalizm)

sonra ;
(bkz: yok öyle bir zihniyet)

ilk ba$ta materyalizmin ne olduğunu bilen zihniyettir. salisen bu konuda sonuçlara ula$mı$ zihniyettir. zira materyalizm zaten bütün varlığı cesetten ibaret görür ve işin içine değil maneviyat, duygular dahi girse materyalist olmak olayı biter. zira aşk bir materyal değildir ve aklın içinde olu$ur. akıl da bir et parçası olduğuna göre o et parçasının hisleri olduğunu iddia etmek materyalizme kar$ı bir duru$tur. materyalizmin maneviyat içerdiğini zanneden zihniyet önce inandığı $eyi doğru dürüst öğrenmelidir. bu i$ler karl marx’ın bir kitabını okuyarak olmaz. karl marx demi$tir, o zaman doğrudur mantığıyla gidilirse karl marx’a peygamber kisvesi giydirilmi$ olur ve o zaman materyalizmin manası zaten temelden boka dü$er. bunu yapan da yıllar boyu kıçında çeli$ik ki$ilik etiketiyle dolanır durur artık. karl marx dahi materyalizme ters sözler söyleyebilir. zira materyalizm karl marx’tan ibaret değildir. onun elinde evirip çevirip $ekil vereceği bir dü$ünce değildir. söyledikleri de sadece kendisini bağlar.

bunların üstüne $imdi sivrizekanın biri çıkıp diyebilir;"ama siz de peygamberinizin sözlerini alıntılayıp duruyorsunuz." ona da açıklama getireyim. o bizim peygamberimizdir. biz de bir dini inanca bağlıyız ve alıntılama hakkımız olduğunu kabul eylemi$iz. siz de karl marx’a peygamberim deyin. o zaman yeni ortaya çıkardığınız dü$ünceyle kar$ıma çıkın isterseniz sinan şamil sam’dan alıntı yapın. umrumda olmaz.

kendi düşüncemi açıklamaktan başka hiçbirşey yapmama rağmen inadına berbat oyu aldığım,ve bana berbat oyu verenleri sevindirmek adına bu düşünceleri sürekli savunacağımı bildirmek istediğim bir konu.

maneviyatın hangi anlamda ele alındığıyla ilgili olarak doğru ya da yanlış olabilecek cümledir. maneviyattan kasıt, dini olgulardan uzakta kalıp bunların hiçbirine inanmamaksa, evet doğrudur. ancak maneviyat sadece bu değildir tabii. materyalizmin doğurduğu sonuçların en bariz olanı da ateizmdir. ateist kişier de imansız, kutsal varlıklara inanmayan, materyalizm görüşüne göre, kendi düşüncelerini açıklayan kimselerdir. ama ateistler de sevgi duyan, insanlar arası huzur isteyen, hoşgörü sahibi olmak duygularını barındırırlar. evet onlar da düşünen ve iyi-kötünün farkında olan kişilerdir, zira uzaylı değildirler. tabii ki, bu kişiler, hayatın ve yaşamanın maddesel bir takım hareketlerden ibaret olduğunu düşünselerde hayat sadece bu görüşlerden ibaret değildir. bu düşünceler, iman etmek ya da etmemek, kişinin hayatına başka bir pencere açar. ama sırf materyalist diye bir insana duygusuz, sevgi diyaloğu yoksunu diyemeyiz. materyalizmin maneviyat yoksunluğu olmadığını belirtmekle beraber, bunun tersine düşünen zihniyetin de kendine göre bir açıklaması olacaktır tabii ki. burada sadece marks’ın birkaç cümlesine dayanarak bir sonuç çıkarmak yanlıştır. çünkü önemli olan sözler değil, bu düşünceyi savunan insanların yaşayışlarıdır. bu yüzden de materyalist bazı zihniyetlerin de diğerlerini kategorize edip, şu zihniyet bu zihniyet gibi, hayali toplum anlayışı oluşturma çabaları gereksizdir, bu başlıkta yapıldığı gibi.

ateizmi maneviyat yoksunlugu sanan zihniyet kadar komiktir bu zihniyette.
ayrica zihniyet kelimesini arka arkaya defalarca soylediginizde de astral bir boyuttan kendinizi seyredebilir ve hayatin anlamsizliginda karar kilabilirsiniz.

her zaman her seyde mantik aramasi ogretilen insan oglunun mantiksizca aniden ve icini kemiren inanma gudusune yenik dustugu bu dustugu cukurda parlayan ucuncu gozuyle aslida ile baslayan cumleler kurmasi ona daha once gormedigi cennetleri ve umudu verdi buna sevindi hosunada gitti ama biri elini uzatipta onu dustugu cukurdan cikarincada orda gordugu ve fark ettigi herseyi inkar etti.

ayrıca,sadece birkaç bilgin sıfatını bile nerden aldıkları bilinmeyen insanın kitaplarını okuyarak düşünce dünyası oluşturan insanların bu konudaki ters yorumlara katlanamamaları sonucunda ortaya attıkları,var olduğunu iddia ettikleri bir zihniyettir.

madde merkezli düşünmenin maneviyata yer yer engel olacağı sebebiyle bu bağlamda doğru olan zihniyet.

öncelikle materyalizmden kastedilenin burada diyalektik materyalizm olduğu aşikardır.diyalektik materyalizmin politik yönü marksizme tekabül eder.günümüzde marksizm diye nitelenen terim aslında bilimsel sosyalizmin kendisidir.bilimsel sosyalizm kendisini ütopik sosyalizmden varetmiştir.ütopik sosyalizm de kendisini en insani ve yüce duygu olan hümanizmden yaratmıştı.burada da görüleceği üzere teoloji ile maneviyat farklı argümanlardır.ama maneviyat denirken bunun dinsel ya da metafizik bir şey olduğu söylenirse bunu ayrı değerlendirerek olayı değerlendirmek gerekir.maneviyat soyutluğun insan içinde gelişen duygular ile eyleme dökülerek somutlaşması durumudur;o nedenle maneviyat yoksunluğunun asıl bulunduğu kişiler marksistler ve dolayısıyla diyalektik materyalizme inananlar değildir.

materyalizm derin insan psikolojisinin dehlizlerinde hep kaybolduğu için, bunu bu şekilde sanmak bile yanlıştır zannımca. kaldı ki herhangi bir insan bu marks bile olabilir, hernekadar pozitivist bir yaşam tarzı da benimsemiş olursa olsun, her ne kadar materyalizm diye yırtınsın dursun aslında manevi bir gerilim olmadan fikirlerini bile açıklayamaz. bu yönde açıklanmayan fikirler gazete ve dergi köşelerinde düşünce yazıları adı altında birikir ve en sonunda yok olup giderler. (bkz: materyalizm en az transandantal meditasyon kadar manevidir).

her şeyin kaynağını,özünü maddede,maymunda ,onda bunda arayan,bugüne kadar ele attığı her işte teorik kılıftan dışarı çıkamamış, ’’inanmmak istemiyorum,öyleyse benden iyi bir materyalist olur ’’felsefesine biz türkçe’de materyalizm diyoruz.
(bkz: tdk sözlüğü)


materyalist yazarların; etrafındaki tüm olumsuzluklara’’ne var ki bunda,gayet doğal ,doğanın kanunu bu’’modunda takılan mahkeme suratlı karakterlerine de buradan selamlarımı iletmek istiyorum sayın seyirciler.

manevi kavramı "tanrı ruh vb"den ibaret sanan zihniyettir.

imandır, o cevher ki ilahi ne büyüktür
imansız olan paslı kalp sinede yüktür
(bkz: mehmet akif ersoy)