maoculuk

kapitalizmin avrupadaki gibi bir gelişme seyri izlemediği doğu toplumlarına özgü marksizmin pratiği olarak ifade edilebilir. asya tipi üretim tarzı olarak ifade edilen ve doğu toplumlarına özgü olan bu durum avrupa’dakinden farklı bir mülkiyet yapılanmasının bir sonucudur. avrupa’da toprak sahibi lordlar bulundukları bölgede kralın yetkilerini paylaşır kendi bölgelerinde bağımsız hareket ederlerken asya toplumlarında böyle bir durum görülmez, merkezi otorite güçlü yapısını devam ettirebilmek için toprağı bazı kişilere mülk olarak devretmez, ancak toprağın kullanım hakkını bazı koşullar altında devreder. böylece ülke topraklarının tamamı devlete ya da aynı anlama gelmek üzere merkezi otoriteye bağlıdır. böyle bir mülkiyet yapılanmasının sonucu olarak asya toplumlarının üretim yapısı avrupadaki üretim yapısınından farklılaşmıştır. mao bu ikili yapı içerisinde marksizmin hayata geçirilmesi ve sosyalist iktidarın kurula bilmesi için asya toplumlarına farklı bir örgütlenme uygulamıştır. mao’nun döneminde çin nüfusunun önemli bir bölümü köylüydü. işçi sınıfı ise birkaç büyük kentte çok sınırlı sayıda mevcuttu. bu somut durum içerisinde avrupadaki gibi işçi sınıfının çoğunlukta olmadığı çin’de işçilerin tek başlarına iktidar mücadelesi vermesi mümkün değildi. bunu gören mao, köylü sınıfının gücüne dayanan ancak işçi sınıfının "ideolojik öncülüğüne" dayanan bir mücadeleyi savundu. buna göre işçi sınıfı çin’de gelişmediği için kısıtlı bir güce sahipti. köylü sınıfı ise toplumun çoğunluğunu oluşturduğu için etkin bir güçtü. mao bu somut koşullar altında şehirlerde işçi sınıfının gerilla örgütlenmesinin başarısızlığa uğrayacağını bu sebeple yine işçi sınıfının "ideolojik önderliğine" dayanan bir köylü gerilla örgütlenmesi kurdu. çin kapitalizminin sadece merkezde güçlü olduğu ve periferde etkili bir güce ulaşamadığı için mücadele periferden merkeze doğru olmalıydı. mao çin’in periferlerinde köylü gerilları ile başlattığı mücadele genişleyerek merkeze dayandı ve çin’de sosyalizmin başarısıyla sonuçlandı. ancak mao sosyalist bir devrimin iktidarı ele almasının yeterli olmadığını asıl mücadelenin bundan sonra başlayacağını söyledi. kapitalizmin ideolojik etkilerinden, insan üzerindeki tahribatlarından, yabancılaşmadan kurtulabilmek için sosyalizmin yaşamın her alanına nüfuz edebilmesi için bir "kültür devrimi’ni" savundu.

kaynak: vikipedi.