hiç canım yanmaz

yıllarca aşk acılarıyla kıvranıp sonunda kıvama gelen ortaçgil’in şarkısıdır.

kendini kandırma yöntemidir.

bülent ortaçgil’in sen albümünden bir şarkısı.

oturmuşum deniz kıyısına
tam da kayanın karşısına
çakıl taşlarını suya atarım
şimdilerde havalar serin
sonbahar da giderek yakın
içimde bir yaz doymuşluğu

artık hiç canım yanmaz
çünkü kaptan denize açılmaz
korktuğu rüzgârlardan mıdır
benden midir
başka bir şeyden midir

konuşmak gelmez içimden
ya da öf pöf dışarı doğru
bilirim ki ellerim bağlı
yaşamak berraklaşır
bütün yüzler bulanıklaşır
yer ve zaman savaşları

artık hiç canım yanmaz
çünkü kaptan denize açılmaz
kabuk tutan yaralardan mıdır
benden midir
başka bir şeyden midir

o muydu ondan önce
sen miydin ondan sonra
romanlarım öyküleşir
hastalıklarımı dinlerim
gittikçe babama benzerim
sokaklarım karmaşıklaşır

artık hiç canım yanmaz
çünkü kaptan denize açılmaz
güvensiz tayfalardan mıdır
benden midir
başka bir şeyden midir

tut vira tut
çek vira çek
hadi tut vira tut
hey hadi yallah.