geber anne

sezgin korkmaz’ ın tabanına kuantum döşemeye çalıştığı yıllar önce okuduğum kitabının adıdır. biraz alakasız olmakla beraber ülkemdeki kimi zaman gereksiz grip telaşesi nedeniyle aklıma kitaptan şöyle bir bölüm gelmiştir efendim, arz ederim:
...seni o kadar seviyorum ki şu soluduğumuz havada az önce hiç şüphesiz, başkalarının ciğerlerinden çıkıp gelmiş olan gazlarda var ki onların seni yaşatıyor olmasındansa ölmüş olmanı dileyebiliyorum.. işte seni böyle seviyorum.lütfen ölür müsün? ya da geber!.