bir behçet necatigil şiiri.
iyidir beraber olmamız
yaklaşmış, değişik.
duyulur çevrenin gürültüsünde
ıssız
bizde bir şey eksik..
belki de bir şey fazla, yıllarca bilmedik
çökmüş birdenbire ağır
bir kırık gülüşte
yitik
ümitsiz hatırlanır..
bulmak gibi tıpkı
karlar altında kayıp uzanırken ova
yolu kendiliğinden
donmuş dallar esen ılık rüzgara
çiçek açar çekingen..
aldanarak, unutulmuş
senin yolun ayrı, benimki ayrı
az sonra ikimiz de yalnız
kısa bir zaman için, saat beş suları
iyidir beraber olmamız..
donmuş dallarda çiçek
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?