dolmuş diyalogları

y:kaptan nezman kalkar?
ş:dokununca kalkar abi..
y:...

+bir öğrenci alırmısınız
-kulağındaki küpe ne? hangi okuda okuyon sen? tam alırım öğrenci değilsin sen.
+(küpe çıkartılır cebe konur)al amca çıkardım oldu mu?
-okula girerken yine takacaksın biliyom.
+bak okula dedin öğrenciyim işte ben amca.
-yok tam alıyom ben.
+müsait biryerde.

ata demirerden:
kız:şöföör bey indirebilirmisiniz!
(şoför duymaz)
delikanlı:hanımefendi inmek istiyo
kız:ağzım var kendim söyleyebiliyorum
delikanlı:indiriverin bu orospuyu

rize trabzon arasi sefer yapan dolmuslarin birinde vuku bulmus bir hadise...
sofor seferden once trabzon il sinirina kadar gitmek isteyen yolculari o beldelerin minubus hatlari olmasi hasebiyle almayacaklarini belirtir ve muavine sadece trabzon yolcularini alacaklarini söyler...

velhasilikelam minibüs yola cikar trabzon il sinirina gelmeden minibüs dolmustur ve minibüs her yolcuya nereye gidecegini sorar trabzona gidecekse eger minibüse alir...

trabzon il sinirina yaklasirken yol kenarinda karadenize özgü yöresel kiyafetlere bürünmüs sirti neredeyse ikibüklüm bir teyze belirir... minibüs durur muavin kapiyi acar ve teyzeye sorar.

m: teyze nere gideyisun ?
t: parkun la beni canazaye gideyirum

kisa ve öz fikra tadinda gecen diyolugu duyan minibüs yolculari gulmekten kirilurler hacan kirilirlar.

diyolgun akabinde söför pestemalli cesanli teyzeyi minibüse alir ve cenaze yerine kadar birakir... sonra cicekli bocekli neseli mutlu hayatlarina devam ederler sonsuza dek mutlu mutlu yasarlaaar.

sıkış tıkış gidilen bi otobüste..
yaşlı bi teyze tarafından:
-evladım kaysana az..
-yer yok ki..
-e o zaman elini kaldır..
-napiyim o zaman odun gibi dikiliyim mi?!

-gel barışalım hadi gel..uzat şu parayı..
-başkasına uzatın.
iç ses: ooh gördün mü ebeninkini..yaşlıya saygıymış..yaşlanmış da noolmuş..işin düştü işte nıhahaha..

-evladım şurdan bir kişi uzatır mısın?
+hayır uzatamam paraya alerjim var benim.
-al uzat bir kereden bir şey olmaz.
+yeter ama genciz diye bu kadar da olmaz ki.
a-koç şunu da uzatır mısın?
+alo dede başlatma koçuna kuzuna şimdi.

şoför:para üstü alamayan var mı?
ses yok
şoför:para üstü alamayan var mı?
yine ses yok
şoför:para üstü alamayan var mı?
risto:olsaydı cevap verirlerdi herhalde bozuk plak gibi.

-ayy noluyo yaa girdin dibime
+ben birsey yapmiyorum hanfendi arkadan ittiriyolar

(bkz: bi siktir git)

yolcu:topkapıdan geçer mi?
şöfor:hayır.görmüyormusun üstünde ne yazıyor
yolcu:bakmadım topunu gördüm bindim.
şöför:hönk!!!

topselvi hattı.

- bi öğrenci alır mısın..?
- tabi canım hastayım liselilere,iki tane bile alırım..

edit: liseli vardı ya ah o liseli..kısacık etekli dar elbiseli..

yolcu:müsait bir yerde inecek var
şoför:nerede abi?
yolcu:müsait bir yerde
şoför:müsait bir yer de... neresi?
...
türkçe’ye hakim şoför, nihayet müsait bir yer bulur, yolcu iner.

bugün işe gitmek için binilecek olan dolmuş ufukta görünür farları açık kalmış vaziyette, olaylar gelişir;

+ selam abi, farlar yanıyor yalnız.
- sıcaktandır kardeş.

ardından da dikiz aynasından sinsi bir bakış... tabi benim zekamdaki bi insanın buradaki sınırları zorlayan ince mizahı idrak etmesi yaklaşık 1,5 saniyeyi buldu bulmadı. ama göt olmaktan kurtulamadım sonuçta, sabah sabah ayarı yemiş bulunduk.

suslu puslu bır kız : oran kalkiyor mu ?
dolmus soforu: muameleye baglı ablacım..
süslü püslu bir kiz :.....

bayan müşteri:sikipte bırakırmısınız..

dolmus soforü:birakmasam??..

dudullu-ümraniye-üsküdar hattında çalışan dolmuşlar, bilen bilir yolda çok beklerler. öndeki minibüse selektör yapıp onun bulunduğu yerde dururlar. gözlemlerime göre hep de aynı yerde dururlar (ya kontrol yok, ya da orada kontrol yok)

duracell bir gün bu minibüslerden birinde (ilk ve son seferinde)
malum yer gelir. şoför minibüsü durdurur ve önündeki araca selektör yapar.
belediyeye ne zamana varırız?
abi yürüyerek gitsen daha çabuk varırsın
genç söylenmektedir: hey yarabbim ya çaktık ha bu ne biçim iştir vs vs diyerekten iner.

minibüste 3 kişi kalmıştır.

oğlum beni namazgaha bıraksan da öyle dursan
amca baştan söyleseydin de öndeki minibüse bindirseydik seni

hep bir ağızdan

- ulan hareket etsene
- ne bekliyorsun bok mu var
- kaldır şu minibüsü sikerim ha
şoför korkmuştur cevap veremez lakin bu anda arkadan bir minibüs sellektör yapar;

aha abi işaret geldi tamam sinirlenmeyin gidiyoruz.

minibüs kalkar ve...

minibüs daha 20-30 metre gitmişken, inecek var diye bağırır.

bu kez şöför sinirlenmiştir:
- ulan madem burda inecektin ne demeye haretek etmeden inimiyorsun, bok mu var, al bok var...

gibisinden söverek (adam ineli çok oldu) di mi amca ama der ve arkasını döner, amcayla duracell kaşları çatmış adama pis pis bakmaktadır. ve normalde otobüsle 40 dakikaya aldığımız yolu bu minibüsle, bu andan sonra 15-20 dakikada ulaşmışımdır (amca namazgahta indi, ben de zaman kaybetmemiş oldum keza minibüs bu hızla aradaki zamanı telafi etti ve benim evden çıkmamdan 40 dakika sonra üsküdara vardı.)

slkl kontroller munasebetiyle zor gunler yasayan dolmus soforu abilerimizden biri surekli olarak arkasina donup yalvarir bir edayla ’nolursunuz yardimci olun, egilin. bakin parasinda pulunda degilim, ehliyete puan isliyor puan’ deyince yardimsever insanimiz hemen olayi kendi gorevi ilan etmis, sofor abi daha agzini acmadan egilip kalkmaya baslamistir bile. iste yine bir yalvarma esnasinda onundeki bayanin neredeyse uzerine cullanan bir delikanli, sofor abisine seslenir;

- abiiii, tamam anladik ama ne zaman kalkicaz ayaga? bayan telef oldu .

sofor abi tamamiyle polis hedefine yogunlastigi icin mi yoksa gercekten esprili bir insan oldugu icin mi bilinmez ama asil bombayi gecikmeden patlatir;

- hadi aslanim, bir avazda aslanim, nefes alip ver gecicek aslanim. hadi biraz daha dayan...

-???!!!!

peki simdi bu dolmustaki insanlar yarilmasin da ne yapsin?...

müsait kelimesini mübarek kelimesi ile karıştıran yaşlı bir teyze şoföre der ki:
- evladım mübarek bir yerde ineyim ben.
şoför:
-tamam abla şurda bi camii var orda indireyim ben seni.

dolmuş tıka basa doludur ismiyle münhasır bir şekilde. son durakta boşluğunun son damlasına kadar da alır bir grup insanı. bir kişi dışarda kalır. dolmuşun onu da alması artık imkansızdır. son çare olarak dışardaki içerden gözüne kestirdiği birine der yalvaran bir ses tonuyla:
- abi sen in de ben bineyim.
ve abi iner.

teyzenin önünde oturmaktayım. kolumu dürterek;

-evladım bu maltepe’den geçiyor mu?
+bilmiyorum teyze buraları ben. şöföre sor.
-he maltepe ilerde.
+tamam o zaman sorun yok teyzem. öğrenmiş olduk.

böyle amacı olmayan bir diyalogdu. teyze niye sordu onu da anlamış değilim. neyse artık.

- bu da dolmuş öbürünü ver.