de bila beto

kardeş türküler’in doğu albümündeki hakkari iline ait geleneksel çalışma.

ezmanê, ezmanê
ba lêxe, rake desmalê

ez bûme mîna guleke li nav çolê
mame tenê di nava zivistanê de
bêje xortê serê çiyan tu dizanî
xerîbiyê lo malo!

walle mame li ber malê, ku çarek nebê
kanê mêvan; qet kes tune
bêje xortê serê çiyan tu dizanî
ax bayê germ

hêê, de bila bêto de bila bê
de bila bêto rûbaro
hêê, kes nehêt û kes ne çît
de bila bêto rûbaro

pîrê go, "lo ciwano tu bi xêr hatî"
ciwan go, "ez rêbiwar im, ketim dû bayê"

(gökyüzü, gökyüzü
rüzgar vursun, uçsun mendil.
issızlığın içinde bir gülüm
kaldım kışın ortasında
ey dağ başındaki genç,
yalnızlığın ne olduğunu bir sen bilirsin

kaldım buralarda, bîçâreyim,
kimseler yok, nerede bekleyenlerim?
ey dağ başındaki genç,
sen bilirsin sıcak yelin ne olduğunu

hey, haydi aksın pınar
kimse gelmedi, gitmedi

yaşlı dedi, "delikanlı hoşgeldin,"
delikanlı dedi, "ben yolcuyum, rüzgarın peşine düştüm, geldim.")