çok küçük şeylerle mutlu olmak

insan vardir milyon dolarlarla mutlulugu yakalayamami$..insan vardir sevdiginden duydugu tek bir kelime a$k fisiltisi dunyalara bedeldir..insan vardir son model arabalarla gezer durur dunyayi fakat huzur bulamami$..insan vardir ki sevgilisinin sacini ok$amak onun icin en buyuk huzur kaynagidir..cok kucuk $eylerden mutlu olmak insan hayatini ya$amaya deger bir hale sokar..pek cok kimse laf olsun diye "parayla saadet olmaz" der durur..bunu diyenlerde genelde ya turk filmlerindeki aktorlerdir ve senaryo geregi soylerler, yahut para ile yakin uzak sorunu olmayip villalarda ya$ayan kesimdir..oysa bilemezler bu siklikla kullandiklari cumlenin ici ne kadar doludur ve ne kadar anlamlidir..kucuk $eylerle mutlu olmayi ogrendigimiz zaman dunya ya$anilir bir hale gelecektir..bundan en ufak bir $uphem yok..fakat gene hic $uphemin olmadigi bir nokta da $udur ki; bu guzel gunleri hic birimiz ne yazik ki goreme $ansina sahip olamayacaz..insanlik o olgunluga belki de asla eri$emeyecek ve bu sozler sadece cumlelerde kalacak..cok yazik..

kucuk penisli erkeklerin mutlu edebildigi kadinlar,bu isi basarabilen insanlara ornek olarak gosterilebilirler sanirim.

(bkz: daha mutlu olamam)

kocasini cok seven kadinlardir.

(bkz: mutlulugun anahtari kucuk seyler)

kendi kendini mutlu olduguna ikna etmeyi basarabilen kisiler...

mutlu olması için büyük şeylere ihtiyaç duymamaktır.ancak çok küçük şeylerle mutlu olan insanlar hassas insanlar oldukları için çok küçük şeylerle de mutsuz olabilirler.

annenin bir sarılmasına bir dokunuşuna
babanın içten bir yavrum evladım demesine
arkadaşların sizinleyken gözünün taa içinin parlamasına,beraber atılan kahkahalara
sevgilinin bir öpücüğüne bir sarılmasına mutlu olmaktır..
daha fazlası değil.ne para pul ne başka bir şey yerini alamaz bu küçük mutlulukların.yeter de artar bile bunlar.

(bkz: önemli olan boyu değil işlevi)

büyük idealleri olan ve gerçekleştiremeyen kişilerin kullandıkları psikolojik savunma mekanizması olabilecek söz.

(bkz: beni su kadarcik sevsen yeter)

hayat denilen kaosun ortasında ihtiyac duyulan birşey.özelliklede büyük şeyler bulunamadıgında...

bir kadının sevgilisine her zaman dediği ama nedense erkeğin bir türlü o küçük şeyin bulamadığı küçüklükte bir şeydir. yahu o kadar ufaktır ki mikroskopla baksanız bulamazsınız.

goreceli kavramı burada devreye giriyor iste,kucuk ama kime gore kucuk neye gore kucuk,eger beni mutlu ediyorsa bu şey demekki o kadar da kucuk degilmis,kendi deger yargılarımızla baskalarını yargılamayı bıraktıgımızda onemli olan meseleye yani mutluluga konsantre olabiliriz..

insan,büyük şeylere sahip olmadığı zamanlar küçük şeylerle mutlu olmanın o kadar arkasında durur ki kendi derviş ruhuna kendi dahi şaşar kalır,nezamanki kanına para ve getirdikleri girer,asla küçük şeylerle yetinmez,yetinemez daha doğrusu.bu ne ayıptır ne insanlık dışı.yaşamın kaçınılmazıdır,küçük şeylerle mutlu olmak değil,küçük büyük herşeyi paylaşmaktır erdemin ta kendisi.(iyice dede oldum anasını satayım)

kucuk seyler denilen hadiseye ornek vermek gerekirse;
kimine gore kucuk bir parca cikolata yemek onu mutlu eder
kimini ise dostunun kucaklamasi.
kimini carpi$an arabalara binmek,
kimini gök yüzüne bakmak ku$lari buyuk bir gülümsemeyle seyretmek,
kimini kocasiyla el ele yurumek mutlu bahtiyar eder.
normal,kucuk olarak kabul edilen $eyler aslinda bazi insanlara buyuk mutluluk verirler. ve inanin bu dunyada en cok mutlu olan insanlar kucuk $eylerle mutlu olmayi bilen ki$ilerdir.

(bkz: hayati farkedebilmek)

büyük insanlar büyük, küçük insanlar küçük şeylerle mutlu olur. tabii büyük insanlar büyük şeylerle mutlu olmaya değil, onlar aracılığıyla doyuma ulaşmaya çalışırlar. mutlu olmak için, küçük bir insan olup küçük şeylerle yetinmek gerekir. erinç ölçüsünde büyüyorsa insan, mutluluğu kadar büyükse yani, küçüklük büyüklüktür ve büyüklük küçüklüktedir.

küçük şeylerle mutlu olmak kolaydır esasında..bir iki pratikten sonra kolayca yapılabildiği farkedilir lakin önemli olan bahsedilen küçük şeyleri görebilmektir! şöyle açıklamak gerekirse;
yetinmesini bilene küçük şeyler büyük mutluluklar verir vermesine de o küçük şeyler hayatın alışılagelmiş monotonluğu/koşuşturmacası içerisinde yaşanan sıkıntılar, üzüntüler, stres nedeniyle farkedilebilmekte midir ? çünkü bir insan üzgünken ya da ne bileyim sinirliyken bazı şeyleri algılayamaz daha doğrusu sadece mevcut durumuna odaklanır gerisini umursamaz.işte önemli olan nokta da budur. önemli olan küçük şeyleri görebilmektir, gördükten sonra zaten ister istemez mutlu olabilirsiniz..

her sabah doğan güneşe şükretmek.

buyuk insan, kucuk insan diye bir $ey yoktur, insan insandir oncelikle bunu belirteyim.

sonra, "cok kucuk $eyler"in ne kadar kucuk oldugu belli degil, mutlulugun derecesi nedir bilemeyiz elbet. ki o da onemli degil zaten. kisaca "cok" gereksiz.

ve, mesele aslinda "cok kucuk $eylerle mutlu olmak" degil de "kucuk $eylerle mutlu olabilmek"tir kanimca.

nedir? sadece istek...

istekleri uc noktalarda olmayan ki$iler, kucuk $eyler elde ettikleri zaman mutlu olabilirler. digerlerini hayal kirikligi bekler zaten cogu zaman.

tabi bu bir baki$ acisi. konuya ba$ka bir acidan bakarsak;

insanin icinde olmasi gereken bir $eydir bu olay.

peki bu nedir? hazirlikli olmak...

kendini herhangi bir i$te en kotuye hazirlarsa ya da olasiliklarin hepsini hesap ederse ki$i, ya$adigi en kucuk olumlu bir $ey bile onu mutlu edebilir o zaman.

evet boyledir bu konu sanirim.