çok küçük şeylerle mutlu olmak

insan,büyük şeylere sahip olmadığı zamanlar küçük şeylerle mutlu olmanın o kadar arkasında durur ki kendi derviş ruhuna kendi dahi şaşar kalır,nezamanki kanına para ve getirdikleri girer,asla küçük şeylerle yetinmez,yetinemez daha doğrusu.bu ne ayıptır ne insanlık dışı.yaşamın kaçınılmazıdır,küçük şeylerle mutlu olmak değil,küçük büyük herşeyi paylaşmaktır erdemin ta kendisi.(iyice dede oldum anasını satayım)