çanakkale

"söyle arkadaşım" dedi anadolulu mehmet
yanıbaşındaki anzak erine
"nereden kopup gelmişsin,
neden çökmüş bu mahsunluk üzerine?"

"dünyanin öbür ucundan" dedi gencecik anzak
"öyle yazmışlar mezar taşıma.
doğduğum yerler öylesine uzak,
örtündüğüm topraksa gurbet bana."
"dert edinme arkadaşım"dedi mehmet
"değil mi ki bizlerle birleşti kaderin,
değil mi ki yurdumuzun koynundasın ilelebet,
sende artık bizdensin,
sende bencileyin bir mehmet"

çanakkale’de toprağının
üstü cennet altı mezar
kavga bitmiş mezarlarda
kaynaş olmuş yiten canlar.

"ya sen dedi mehmet
oyun çağındaki ingiliz erine,
"yaşın ne senin kardeş
böylesine erken buralarda işin ne?"
"yaşım sonsuza dek onbeş"
dedi ufak tefek ingiliz eri.
"köyümde askercilik oynar
coştururdum trampetimle bizimkileri
derken kendimi cephede buldum
oyun muydu, gerçek miydi anlamadan,
bir sahici kurşunla vuruldum.
sustu boynumdaki trampet,
son verildi böylece oyundan bozma işime
gelibolu’da bana da bir mezar kazıldı
mezar taşıma "on beşinde trampetçi" yazıldı.
öyküm de künyem de bundan ibaret.

yağmur yağıyordu usul usul toprağa
gözyaşları düşerek üstüne sanki
damla damla ağlıyordu uzaktan uzağa
sahibini yitiren bir trampet.

"ya sizler" dedi mehmet
dünyanın dört kıtasından
mezarlar dolusu erlere,
"hangi rüzgar savurdu sizleri
bu bilmediğiniz yerlere"

kimi ingilizdi, kimi iskoç
kimi fransızdı, kimi senegalli
kimi hintli kimi nepalli
kimi avustralya’dan kimi yeni zelanda’dan anzak
gemiler dolusu asker
her biri niye geldiğinden habersiz
gelibolu’nun oya gibi koylarından şizarak
tırmanmışlardı dağa bayıra
siper siper yara gibi yarılan toprak
mezar olmuştu savaş ardından onlara.
kiminin burada yattiği sanilir
kiminin adi bilinse de mezari bilinmez
kiminin de mezar taşında
on altı on yedi on sekiz yaşında
ebedi istirahate çekildiği yazılı.
çanakkale topraklarında,
her birinin erken biten yaşam öyküsü
eski yazıtlar gibi taşlara böyle kazılı.
"anlamaz mıyım" dedi "halinizden kardeşler"
adına yazılı taşı bile olmayan asker
anadolulu mehmet
"ben de yüzyıllarca yaban ellerde
neyin uğruna bilmeden can vermişim
kendi yurdum uğruna can vermenin tadına
ilk kez çanakkale’de ermişim.
uğrunda can verdikçe vatandı ancak
ekip biçtiğim padişah mülkü toprak
değil mi ki sizler alamasanız bile
bu topraklar almış sizi sizleri basmış bağrına
sizlere de vatan sayılır artık çanakkale.

çanakkale’de toprağının
üstü cennet altı mezar
kavga bitmiş mezarlarda
kaynaş olmuş yiten canlar.

bir garip savaştı çanakkale savaşı
kızıştıkça kızgınlığı dindiren
ara verildikçe ateşe
düşmanı kardeşe
döndüren bir savaştı.
kıyasıya bir savaştı
ama saygı üreten bir savaş
yaklaştıkça birbirine
karşılıklı siperler
gönüller de yakınlaştı
düştükçe vuruşanlar toprağa
dostlar gibi kaynaştı.

savaş bitti.
ölenler kaldı sağlar gitti
köylü köyune döndü evli evine
kır çiçekleri geldiler akın akın
çekilen askerlerin yerine
yaban gülleri, dağ laleleri, papatyalar,
kilim kilim yayıldılar toprağa.
siper siper
toprağın savaş yaralarını örttüler
koyunlar koruganları yuva yaptı kendine
kuşlar döndü gökyüzüne kurşunların yerine.
çiçeğiyle yemişiyle yeşiliyle
silah yerine saban tutan elleriyle
geri aldı savaş alanlarını doğa
can geldi toprağa silindikçe kan izleri.
yeryüzünde cennet oldu öylece
o cehennem savaş yeri
şimdi çanakkale gelibolu
bahçe bahçe, ülke ülke
mezar dolu.

üstü cennet altı mezar
çanakkale toprağının
kavga bitmiş mezarlarda
kaynaş olmuş yiten canlar.

huzur içinde uyusun
vuruştukları toprakta
kavgadan kinden uzakta
yanyan dostça yatanlar.

şair : bülent ecevit

http://www.berzah.com/siir/siir.siirler.asp?dost=&siir=48&id=1485

çanakkale, türkiye’nin kuzeybatısında, topraklarının büyük bölümü marmara bölgesi sınırları içinde kalan, 25° 40’ - 27° 30’ doğu boylamları ve 39° 27’ - 40° 45’ kuzey enlemleri arasında 9.737 km²’lik bir alan kaplayan, asya ve avrupa kıtalarında toprakları bulunan, kendi adını taşıyan boğaz ile ikiye bölünmüş olan bir ildir.

anadolu’nun en batı noktası olan baba burnu ile türkiye’nin en batı noktası gökçeada’daki avlaka burnu il sınırları içindedir. ege denizi’nde türkiye’ye ait içinde yerleşim olan tek adalar olan bozcaada (tenedos) ve gökçeada (imroz) çanakkale iline bağlıdır.


eski çağlarda, hellespontos ve dardanelles olarak da adlandırılan ilde 3000 yıldan beri yerleşim olduğu bilinmektedir. bugün bile kalıntıları bulunan truva (troia, troy) antik kenti 2500 yılında büyük bir depremle yıkılmış ve bölge uzun yıllar lidya’lılarca yönetilmiştir. millattan önce 336 yılında bölgede en önemli güç hâline gelen pers imparatorluğu helenizm’i tüm dünyaya yaymak amacındaki büyük iskender granikos çayı (biga çayı) kıyılarında büyük bir bozgunu uğratılmıştır. osmanlı devleti döneminde de karesioğulları beyliğinin yıkılması ile ilin bugünkü topraklarının büyük bir bölümü ele geçirilmiş, bizans’a yardım karşılığı ödül oalark alınan gelibolu’daki kaleler sayesinde ilin fethi daha da kolaylaşmış ve boğazlar ile birlikte kontrol osmanlı devleti’ne geçmiştir.

çanakkale ilinin topraklarının bütününe bakıldığında, üzerinde kurulmuş olduğu yarımada biga yarımadası olarak adlandırılır. il içindeki en kayda değer yükselti biga dağları’dır. biga adının bu denli çok kullanımının sebebi, cumhuriyet döneminden önce , osmanlı idarî sisteminde sancak’ın biga ilçesi olmasıdır. yani ilin eski merkezi biga olup, cumhuriyet döneminde, kazanılmış olan başarılardan dolayı ilin ismi ve merkezi çanakkale olarak değiştirilmiştir. ilin isminin kökeni ise yörede çok gelişmiş olan çanak - çömlek zanaatinden gelir. şehrin iki simgesi hâline gelen kale-i sultaniye ile çanakçılık özdeşleşince de şehir çanakkale olarak adlandırılmaya başlanmıştır.


çanakkale iline bağlı 568 köy, 21 bucak, 12 ilçe belediyesi ve 22 belde belediyesi vardır. çanakkale ilinin ilçeleri ile birlikte nüfusu 465,000 kadardır. il merkezinin köyler hariç nüfusu 80,000’e yakındır. merkezden sonra en büyük ilçe bigadır. ilin en küçük ilçesi bozcaada’dır. adaların nüfusu yazları iki katını aşsada kışın yerlilerden başka yaşayan kalmaz.

il genelinde nüfusun yarıya yakını şehirlerde geri kalanı kırsal kesimde yaşar. yıllık nüfus artışı binde 7,29 ile türkiye’de en düşük orandır. nüfus yoğunluğu kişi/46,81km²dir.

(bkz: canakkale gecilmez)

hakkında yazılan çizilen ve içinde bulunan eski taşlardan çok yaşanması gereken şehir. hele üniversite okumak için seçmişseniz yapmış olduğunuz seöimin ne kadar doğru olduğunu oradan ayrılınca anlıyacağınız bir kennttir, nedendir bilinmez ama otobüse binip uzaklaşmaya başlayınca özlersiniz.

akepe’nin asla birinci parti olmaması gereken ama 22 temmuz 2007 seçimlerinde akepe’yi -anlayamadığın bir şekilde- birinci parti yapan şehir.

çanakkale cephesının açıldığı il,
büyük bir destana ev sahipliği yapmış yer ama bilgi sözlük dahil hiç bu konuda deyinilmeyen yer.

daha çok yazarlar tarafından posta kodunu, plaka kodunu, telefon kodunu, en meşur meyvesini vermekle yetınılen yer.

çok güzel koylara, köylere, belediyelere sahip bir il.
ayrıca benimde memleketim."karabiga"
mutlaka inceleyin,
http://www.karabiga.com/

kuzeyinde edirne, güneyinde ve doğusunda balıkesir, kuzey doğusunda ise tekirdağ illeri bulunan batı sınırları ege sahillerine bakan ilimiz. sınırları içerisinde bulunan gelibolu yarımadası milli parkı her türk gencinin görmesi gereken bir yerdir. dünyanın en büyük çarpışmalarından birine sahne olan bu topraklar, tekrar aynı şeylerin yaşanmaması için görülmeli ve anlaşılmalıdır. çanakkale ayrıca assos ve truva gibi tarihi güzelliklere de sahiptir. memleketimdir.

(bkz: assos)
(bkz: truva)
(bkz: ayazma)

http://video.google.com/videoplay?docid=9199891137696668245&q=belki+%c3%bcst%c3%bcm%c3%bczden+%c3%a7anakkale&total=1&start=0&num=10&so=0&type=search&plindex=0
http://www.turkish-media.com/y_h/b1.htm

birçok defa gittiğim her gittiğimde ayrı bir tat alarak evime döndüğüm sakim ilimiz ama çanakkale deyince benim aklıma ilk gelen çanakkale’de yediğim hala tadı damağımda olan fırınlanmış peynir tatlısı gelir.çanakkale’ye gittiğinizde mutlaka tatmanız gerekir özellikle de üzerine sakızlı dondurma koyularak yenmesi şiddetle tavsiye edilir

(bkz: çanakkale cephesi)

çanakkale; balkan yarımadası’ nın doğu trakya topraklarına bir kıstakla bağlanmış gelibodu adası ile, anadolu’ nun batı uzantısı olan biga yarımadası üzerinde toprakları bulunan bir ilimizdir.

üniversite gençliğinin mekanıdır.
bugün ayrılın bugün özlersiniz.
küçüktür ama yinede sizi içinde saklar.
günün ve gecenin her saatinde kordonda rahatça gezebilirsiniz. (bay - bayan fark etmez.)
aynı gün hem marmara hem egede denize girebilirsiniz.
boğazı seyre dalar dalar rahatlarsınız.
kedisi boldur.
şu kayalıklarda bi gün bende sevgilimle oturmak sitiyoruuum diye içlenirsiniz.

türkiye’nin en yaşanası şehirlerinden biri. içindeyken değeri anlaşılmaz; ama arabalı vapura binip uzaklaşırken tuhaf bir acı kaplar midenizi sanki. martılarıyla, kordonuyla, truva atıyla, anıtları ve şehitliğiyle mutlaka görülmesi gerekir.

türk ün tanrının yardımıyla batı emperyalizmine diz çöktürdüğü topraklardır. daha önce ne çanakkale gibi bir cephe açılmıştır; ne de gelecekte açılması mümkündür.

çanakkale boğazının anadolu yakasına kurulmuş olan şehirdir. memur şehri olarak bilinir. halkı gayet resmidir. sanıldığı kadar büyük değildir. 18 mart üniversitesini barındırır. özellikle geceleri manzarası istanbulu aratmaz.

valisi orhan kirli’dir.(esasen kirli diil kırlı’dır soyismi)

(bkz: canakkale onsekiz mart universitesi)

(bkz: conkbayırı)

şehirdeki barajlar:

* atikhisar barajı
* ayvacık barajı
* bakacak barajı
* bayramdere barajı
* bayramiç barajı
* gökçeada barajı
* tayfur barajı
* taşoluk barajı
* umurbey barajı

bugün çanakkale zaferinin 96. yıldönümü. emperyalist güçlerin yalnız ve güzel ülkeme karşı kinlerinin ve öfkelerinin nedeni bazılarının düşündüğü gibi viyana kapılarına dayanmış olmamız değil aksine bu savaşta direnerek teslim olmayışımızdır.