biz büyüdük ve kirlendi dünya

çok hoşuma giden bir cümledir. bakıyorum da bi 10 yıl öncesi bile ne kadar farklıymış.

çocukken, eskiden sadece pazar akşamları yıkanırdık bu yüzden şimdi hemen hemen hergün yıkanıyoruz.

öyle bir davadır ki bu, kendimiz bok ederiz ama kinayeli kinayeli "dünya çok kirlendi beh" diye iğreniriz. ne kadar yavşağız işte. ustalar da şarkı sözünde bunun eleştirisini yapmışlardır kanımca. (bkz: yeni türkü)

hiçbir yetişkin "ben masumum" diyemez bu kirlilik karşısında.

prometheus’un tanri’dan ates calmasiyla imgelenen insan tasavvurunu ontolojik olarak "kotu" ekseninde degerlendiren bati animizmi, bu kirlenmenin temelinde insani sorumlu tutuyor..oysa fitri olarak pirupak dogan insanoglu akli melekelerini tanri’dan calmamis emanet almisti..bunun berebarinde daglarin uzerine almadigi sorumlulugu da yuklenmis oldu..adem(a.s)’a verilen ilim bu sorumlulugu yerine getirmek icin emanet edilen nesillerin hizmetine sunulan aracti..oyle ki kimi emaneti layikiyla kullanacakti kimi ise hevasinin emrine verecekti bu emaneti.. (bkz: habil ve kabil)

hasili kelam "bilgi ozunde temizdi onu nadanlar kirletti"..

biz büyüdüğümüzde zaten dünya kirlenmişti.

sözleri murathan mungan’a ait telli telli $arkısından bir cümle..aslında biz buyuduk ve kirlettik dunyayı.içine sıçtık,mahvettik..onun bir suçu yok.hatta aslında kirlenen biz’dik.

yeni türkü’nün telli telli şarkısında gecen en can alıcı cümledir.şarkıda anlatılmak istenen bu cümleyle yansıtılır..acıtır evet,acıtır.büyürüz ve kirlenir dünya.ama ne olursa olsun yaşamak güzeldir;

(bkz: kirlenmek güzeldir)