bilgiçlerin şiirleri

sırtımda ağır yükü hayatın.
yüzümde izleri geçmiş zamanın.
ve seni sevmek,
yaşamak bütün iklimlerini sevdanın.
yarın yine pırılpırıl bir güneşe uyanmak.
belkide hiç uyanmamak.
ne havayı, ne suyu
seni solumak
ve seni içmek bir ömür boyu.
dünyadaki en dipsiz kuyu
ve en ıssız çöle
seni haykırmak.
seni bağırmak .
munzura, dersime ve ağrıya
bütün yüce dağlara seni anlatmak.
ve bir gün yüreğimi
avucuna tutuşturarak
uyanmak bu tatlı rüyadan.
yarın yine aynı rüyaya uyumak.
hissetmek teninin kokusunu
yüreğimin bir hassas köşesinde.
hala gideceğim diyorsan,
bir dakika bile bekleme.
kalmasın hiçbir yerde
kalmasın izin.
seni sevmekle başladı bu hayat
bırakda öyle bitsin.

kelime oyunu...
yüreğimde saklı kalan duygularımın keşfiyle başladı herşey..

ve ben seni sevmekle başlayan bir ömrün ve bitmesine ihtimal verilmeyen bir aşkın gizlendiği bir yüreğin sahibiyim sayende..

sen; yaşadığım kadar beklediğimsin..

ve yaşayamadıklarım kadar sevdiğim...

seni tanıdıktan sonra,

etrafıma yaydığım gülücüklerin artması ve içime bir yaşama sevincinin dolması neden acaba ?

herşey orada başladı işte, hani farkına varıp güldün ya şimdi, aynen orada..

anlamsız hayatımın anlatıldığı bir cümleye konulan noktadan sonra, hani..

’aşk,mutluluk,güzellik’ kelimelerinin toplandığı bir işlemin sonucunda buldum sevgini..

ve o üç kelimeyi ölümsüzleştirmek için gidilebilecek tek yer artık, yüreğimin haritasındaki aşkının iz düşümü..

adım kadar yalansız sana olan sevgim..

ve hiç bir yere sığmayacak kadar büyük, bir o kadar da..

sadece;

durduk yere gülme istekleri var içimde..

bir sevginin yan etkileri..

içindeki güzelliği görebilecek kadar iyi olsada gözlerim, senden başkasını görmeyecek kadar da kördür aslında..

dört yapraklı yonca gibi nadir bulunur sana olan aşkımın benzeri..

ve sadece sen biliyorsun,

yüreğimin en güzel köşesine saklanmış eşi benzeri olmayan o büyük sevdanın adresini..

sen bu yüreğime gelmeden önce yaşanan anıların anlamsızlaşması niye acaba ?

kimbilir, bu niye sorusuna verilebilecek cevap gözlerinin hayatıma kattığı anlamdır belki ?

nedense, zoruma gitmiyor seni düşünürken uykusuz kalmak..

gözlerim kapalıyken daha rahat konuşabiliyorum,

başka bir perde açılıyor birden..

ve içimde aşırı bir hoşnutluk yaratıyor, seninle ilgili enterasan hayaller kurmak..

sonsuz sevginin sığacağı kadar büyük olsada yüreğim, senden başkasını sığdıramayacak kadar da küçüktür aslında..

gül yüzünü görebilme ihtimali, her sabah içimi aynı heyecanla dolduran..

ve o güzelliği başkalarının da görebilecek olması, yüreğimi bir kıskançlık duygusuyla kavuran..

kalbimin;

seviçten durma ihtimaline önlem olarak, ben yanındayken kısa aralıklara böl, fazla uzun tutma gülümseyişlerini..

kimse çıkaramaz artık, dar yüreğime sığan uçsuz bucaksız sevgini..

her kalp atışıyla katlanan ve katlandığı oranda ölümsüzleşen bir sevgin var bende..

ve senle geçen günlerimin verdiği mutluluk, sensizken yaşanmayan bir ömrün kanıtıdır şimdi..

bense sensiz yaşama ihtimaline çok uzak bir yerdeyim aslında..

tüm hakları küstahlığıma aittir..

sevdiklerimiz kayıp giderken hayatımızdan
bir tek yastıklar kalır gidenin ardından
ağlar o gözler,akar yaşlar durmadan
bir geri dönüş daha hayal olduğu zaman

bir şey yapamaz o an insan
elleri kolları bağlanmış yıldızlardan iplerle
nereye gitti göremez,o an koşamaz insan
gözleri bir kere kapanmış karanlıktan hüzünlerle

ne sen sus ne ben konuşayım bu akşam
öylece oturayım,iplerime bakayım
hüzünleri bana ver hepsini ben alayım
ya da bu hoyrat başımı dağlara taşlara vurayım

gözlerimin gittiği yere bakıyorum
kimse görünmüyor,kıpırdamıyor hiçbir şey
gözlerim baktığı yere kadar gidiyorum
yine de kimse yok boşunaymış her şey

başkası etti ben buldum yine bulacağımı
kayboldum kendimde,kendimden geçtim
bir bakışımla sıra dağları geçtim ama
ben sıkıldım artık,aramaktan vazgeçtim.

...........
spotlar altında
zamane aşkları
yaldızlı
yanardöner yeminler
kendine müslüman
bencil yürekler
hep bana
hep ben
diye diye
yaşanmış olmak için
yaşatılan
sevda siluetleri
kırıntılar,sisler,çamurlar
arasından
sıyrılmaya çalışan
hala ölmemiş
mecnun sevdalar
ve
bezgin leylalar
hoşgeldiniz
burası
zamanın ahrı

"hobbit"

..................
lambalar
işıklarını yarıya indirmiş
siyahlar giyinmiş
yeşiller, dallar
hüzünlenmiş de
yağıyor gece
döküyor yıldızlarını
omuzlarıma
okşuyor rüzgar
saçlarımı
fısıldıyor
uğultusuyla"geçecek"
ürperiyor içim
boğazımda
düğümlenen
boğuk bir ses
dudaklarıma ulaşıyor sonunda
"geçmesin"

"hobbit"

ankara her gece siyaha bürünür,
ben her gece sana aşık olurum,
herkesten habersiz,
senden bile...

tanıyamıyorum kendimi bir yerlerde kaybolmuşum…
sanki benliğimden bir şey çekilmiş, eksilmiş…
düşünüyorum neyi yanlış yapıyorum,
neden bir türlü istediğim gibi gitmiyor hiçbir şey ?
ama cevap bulamıyorum…
çünkü daha karşımda soruyu soracak kendimi bulamıyorum.
gidiyorum aynaya bakıyorum ,
hayır hayır ,asıl aradığım bu değil.
hayatta daha değer verdiğim,
daha çok sevdiğim bir ben daha var bu aynada gördüğümden başka…
evet başka bir ben…
ben diyorum çünkü kendimi onda buluyorum,
ben diyorum çünkü can damarlarım onun kalbine düğümlenmiş,
ben diyorum çünkü kalbim onda,
ben diyorum çünkü iliklerime kadar işlemiş içim onla dolu.
aynaya bakıyorum tekrar…
hayır hayır ,bahsedilen sen olamazsın diyorum kendime,
haklı buluyorum,
suçluyorum kendimi,
kızıyorum…
sinirlenip bir yumruk atıyorum aynadaki yansımama,
parçalanıyorum…
cam kırıkları etrafa dağılırken her birinin üstünden kayboluyorum…
sonrada bakıyorum ki ,
parçalananlar benim
cam kırıkları değil…
kaybolan benim
yansımam değil…
tanıyamıyorum kendimi bir yerlerde kaybolmuşum…
ama neden ?

biliyor musun onlarca şiir yazdım sana.
hiçbirisini beğenemediğim..
yüzlerce cümlem vardı uyurken hecelediğim..
belki korkudan, belki kalbimdeki sancıdan..
söyleyemediğim...
binlerce kelebeğim var benim.
sesini duyunca kalbimde kanatlanan..
kalbimi kanatan haykırışlarım var hatta..
sonra sessiz ağlayışlarım var isminde saklı...
içim kördüğüm...
isminin iki hecesi, üç noktası...
rüyalarımın gecesi, hayallerimin haritası...
gözlerine baksam...
çözülür müyüm?..

hava soğuk..
her zamanki soğuk gibi değil..
senli soğuklar isterdim ben hep.
yağmurları sevmezdim,sen yoksan eğer.
sen tutmazsan $emsiyeni ıslanmayayım diye,
yağmurların ne anlamı vardı..
$ehir suskun..
her zamanki suskunluk gibi değil..
senli suskunluklar isterdim ben hep.
sessizlikleri sevmezdim,sen yoksan eğer.
sen bozmazsan sessizliği konu$alım diye,
sessizliğin ne anlamı vardı...
insanlar bıkkın..
gittiğinden beri yüzümde aynı ifade..
senli bıkkınlıklar isterdim insanlarda hep..
bıktırmak isterdim a$kımızdan insanları..
bıkmayan ikimiz olalım yeterdi bu bana..
deniz dalgalı..
isyan etmekteler yokluğuna..
çarparken dalgalar kayalara..
yok olmak isterken kocaman dalgalar,
yok olmak isterdim bende.

çarkıydı feleğin elbet gelecekti başa
önceleri bilmezdin bunu nerobianco paşa
malesef şimdi mağdursun oturdun ıslak taşa
emeklerin gitmesin sen yaz yine bir kenara
zannımca indy kızmış bekle sen biraz daha

"gözlerini kapatıp açtığında yanında olurum" dedin..
inandım öncekiler gibi..
çabuk gel diye hemen kapattım,saniye sürmeden araladım göz kapaklarımı..
gelmedin,gelemedin belki..
tükendi umutlarım..
umutsuz kaldı kalbim..
gittiğinden beri tutulmadı elim,
ok$anmadı saçım..
öpülmedi dudaklarım..
sahipsiz kaldı öpücüklerim..
sorulan sorulara cevap veremedim..
"kimim?" bilemedim..
cevapsız kaldı sorularım..
bekledim..bekliyorum..bekleyeceğim..beklerim..
kayboldu zaman kavramım..
yanımda olmanı istedim..
gerçekle$medi isteklerim..

her gece dönüşünü bekledim,
sokak lambalarının değdiği kar tanelerinin ıslattığı saçlarınla gelişini
bıkıp usanmadan son kez ellerinin sıcaklığında ısıtmayı yüreğimi
şehir sustu
karanlıklar aydınlığa dönüştü
ben, yüreğim başkalaşım yaşarken gözlerinde
seni sevdim küçük bir çocuğun sevmesi gibi
ben hep seni sevdim
ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim

sevmeyi sevilmek sandığım günlerdi
geçti..
ellerin boşluk
karanlık
yabancı...
gözlerim
hiç bilmediğin dilden..
uyuduğun vakitlerde
her gece
tavandaki çatlakların aralarına
gizledim hayallerimi
gözlerimle..
en bilmediğin dilden...
tek özgürlüğüm
hayallerimken..

yazdığın tek cümleyi okurkenki kadar kalbim,
daha önce hiç çarpmadı eminim.
hayallarimi gerçek sandığım zamanlarımdan benim,
nice yaralar kaldı içimde.
içimdeki çocuk yıllardır küskün,
herkese, her şeye..
ismini söylesem yine;
içimde bayram havası,
varlığını düşünsem bile..

hırsımı, tutkumu, çocukluğumu,
gömdüm çıkarmamak üzere.
uzun zaman önce..
ve sadece..
mutlu eden duruşun,
huzur veren sesin var.
anlamazlar. anlamasınlar...

o geldi karanliklardan
cok sevmisti hani
simdi gitti
gokyuzunde simdi
yildizlardan biri gibi
...

cokca yukaridaki misralar tadinda betimlemelerin yer aldigi "siir"ler. daha fazla aciklama yapip sinir bozmak istemem.

her lahza bir imtihan vaktidir;
her vakit bir vehimden ibarettir...

yine yürüyorum bir akşam vakti...
damlaların yere vurdugu o yalnız sokaklarda...
bir elimde şemsiye, bir elimde hayallerim.
yine yürüyorum bir akşam vakti...
belki seni görürüm yine,
belki gözleride eririm diye.
yine yürüyorum bir akşam vakti...
yıktıgın hayallerimi bulmak,
ögrettigin yalnızlıkla baş etmek için...

sus ve gözlerini sür ruhuma,
yıkılsın öfkesinden
kan suskulu cümleler.
aldırmadan
ve dahi aldanmadan
kundaklarken rüyamın aslını
kendine doğrul aşk hatrına.

kimliğim suretime yapışmış.
gökyüzüne meydan okuyan
uçurtmalarımın altında kaldı sesim.
titredim...
ne ki duvarların gölgesinde
öfkene deymeyendim.
yıkandım suyun durgunluğunda.
akmadan kirlendim.

sesine kirpiğim kaçmış,
gözyaşı iyi gelir diline.
tuzuna bulaştıkça derinleşir kalbin...

sessiz olsana biraz
rüyalarım uyanıyor...
kaybettiklerim ayinlerde hep dize gelir...
kendimi de yitirdim...
yine seni saçmalıyorumdur kimbilir...

bir an gözlerimi kapatıyorum
açtığımda yanımda yoksun
içimde bir sıkıntı...
hani hep yanımda olacaktın?
hani gitmeyecektin bir yere?
gözlerini görür gibi oluyorum
zamanım daralıyor
ayrılık...
bize çok yaklaşıyor

çoğu gece şiirler yazıyorum.
seni izlediğim buğulu pencereme..
özeniyorum,
silineceğini bilsem de.
kalemim yok gösteremem,
adı yok bilemem,
korkarım söyleyemem belki..
bir fidan daha yeşerirken içimde,
güneşin doğuşu gibi..
bir rüya daha eklenir geceme,
yağmur yağar içimdeki ormana,
bilmesen de..