ateizm

sevgili yurdumda çoğu kimsenin deizm’le karıştırdığı görüş biçimi.

90’lı yıllarda yapılan bir araştırmaya göre dünyada yüzde olarak en afzla ateiste sahip olan bölgelerden başında gelen yer iskandinav ülkeleri imiş.ve gene aynı araştırmada dünyanın en dürüst ve hümanist olan toplumu da gene yüzdeye vurulduğunda buralardan geliyormuş.

ateizm inançsızlık değildir. tanrının var olmadığına inanmaktır. yani bir nevi inançtır; tanrının yokluğuna duyulan inanç.

inançsızlık, agnostisizm’dir. agnostisizm’de ne tanrının var olduğuna ne de var olmadığına inanılır. belirsizliktir, belirsizlik de zaten inançsızlıktan kaynaklanır.

(bkz: leküm diniküm veliye din)

allahın var olduğuna inanmamaktır. hayatı tamamen bilimle açıklamaya çalışır. yani bir süre sonra tıkanır. tıkanmak zorundadır. çünkü hiçbişey yokken bu kadar evren nasıl var oldu sorusunun cevabını vermek biras imkansıza kaçar. yani eğer bu kadar düzenli bir yapının sıfırdan nasıl olabileceğini düşünmek yerine allaha inanmak daha mantıklıdır.

beraberinde bunalımları getirecek, tanrının varlığını reddetme durumu. insanlar genelde "bunalıma girdi ateist oldu" diye düşünseler de genelde ateist olunup bunalıma giriliyor. zor anlarda sığınılacak bir güç bulamamak, dua edip içini rahatlatamamak, bir tanrıya güvenememek kadar kötüsü olamaz herhalde. inananlar her şeyin üstesinden geliyor tanrıyla dertleşerek, ona umut bağlayarak. ama inanmayan git gide umutsuzlaşıyor. varoluşuna hiçbir anlam veremedikçe her şey anlamsızlaşıyor, garipleşiyor, kendine, çevresindeki insanlara, canlılara ve giderek tüm nesnelere karşı bir bulantı hissediyor, sartre’ın kitabındaki gibi. neyi ne için yaptığını, ne için yaşadığını bilememenin boşluğunda savrulup gidiyor. daha da kötüsü insanlara inanmaya çalışıyor, tanrı yerine koymaya çalışıyor onları. ama biliyor ki ne o insanlar tanrı kadar güçlü ne de bir tanrı düşüncesi kadar güvenilir. derler ya "inanmıyordu güya başı sıkışınca nasıl da dua etmeye başladı tanrıya" diye. bir sığınma ihtiyacından ibaret o, kafada daima onu dinleyen birinin olduğuna dair bir kuşkuyla, yalvarır tanrıya ona yardım etmesi için. bu dünyevi işlerdeki bir yardım dileği olsa bile, dilediği yardım gerçekleşince tanrıya inanmaya başlayacağı için ister bunu en çok. ama o dileği hiçbir zaman gerçekleşmeyince daha da bir inancını yitirir, yıkılır. oysa o tanrıya en çok varlığına inanmak için yalvarmıştır ve anlar ki onu dinleyen kimse yok. o zaman dünyada ne işi vardır? veya bu kainat? inanırken güzel gördüğü her şey nasıl da garip şekillerden ibaret olur gözlerinde. ve yok olma endişesi var tabii, kabustur yok olma düşüncesi, yok olunca bunu bilmeyecek bile olsa, elindeki tek şey varlığıdır ne de olsa, tek inandığı şey, hatta zaman zaman ondan bile kuşkuya düştüğü. ilk soruyu sorduğu ana lanetler yağdırarak yaşar. voltaire "bir tanrı olmasaydı onu yaratmak gerekirdi" demiş. her an kafasında bir tanrı yaratmaya çalışır ateisr ama o tanrı sürekli yıkılır, yıkılır, yıkılır... kısacası kimi insanların sandığının aksine ateizm bir dinin angaryalarından kaçış değil, içinden çıkılamayan, karmaşık bir labirente doğru koşmaktır. sakıncalıdır.

seçimdir. tanrının istediği gibi. verilen iradenin bir şekilde kullanımı.

allah’a inanma dinsiz kalma diyenlerin dinidir.

içinde yaşadığı alemi bir takım doğaüstü güçlerle açıklamaya çalışmak yerine; bilimsel ve akılcı yollarla ele almayı öngörür. bu da ateizmi, hiçbir bilimsel bulguya ve kanıta dayanmayan konularda dahi mutlak yargılarda ve açıklamalarda bulunabilen teizme oranla daha mantıklı, akılcı ve evrene saygılı kılar.

ateizm gerçege gözlerini kapamaktır.

(bkz: ateizm derneği)

ateistler zor anlarda siginacak guc bulamayinca bunalima giriyormus.

evet %80 ateist olan toplumlar nasil da bunalimda, oysa islam ulkeleri oyle mi(!) :)

son olarak; "milyonlarca kadinin, çocuğun gaz odalarinda sabun olmasina kulak tikayan tanrin senin teog sinavina mi yardim edecek?"

(bkz: dinsizlik akımı)

geçenlerde bi arkadaşla konuşuyorduk, kendini kötü hissettiğin zaman ne yapıyorsun peki dedi. aciz hissettiğinde, birilerine sığınmak istediğinde? kedilerden birine sarılıyorum dedim. kediler olmasa yastığa sarılıp yatardım muhtemelen. inançlı olmak bu açıdan işinizi kolaylaştırmaktan başka bi halta yaramıyor. ben kediye sarılıp ağlarken sen kediden daha yüce olduğuna inandığın bi "şeye" dua ederek ağlıyorsun. hepsi bu.

inançlı insanlar başlarına kötü şeyler gelmesine sebep olan kişileri allaha havale ederler, ona sığınıp dua ederler kendilerini bu durumdan kurtarması için. diğerlerini bilmem ama ben bi ateist olarak daha somut çözümler bulma yolunu seçerim. yapabileceğim hiçbir şey yoksa da durumu kabullenip kıçımı kırar, otururum.

size de bunu tavsiye ederim.

çok bilgi benliğini kaybettirir.bir konuşmayla dinden çıkan insanlar.onlarında kendilerine göre bir doğruluğu var.

bilgiye bu kadar düşman olmayın. fazlası zehirlemiyor. çok bilgi olsa olsa gözü açar. öyle insanları buhrana sürükleyecek yan etkileri yoktur. ayrıca herkesin kendine göre doğruları da olamaz. doğru tektir. herkesin kendine göre düşünceleri vardır bunlar yanlış mı doğru mu tartışılır.

ateizm şuan ateistlerden çok ateist olmayanların birilerini yaftalamak için kullandığı bir terimdir. sokaklarda yüksek sesle söyleyemeyeceğiniz üzerinize yapışacak bir etikettir. kişinin kendi içindeki inanç durumunun toplumsal ayrışmaya uğramasının en uç noktasıdır.

sokakta biri kendi inancı için "allah var" diye bağırsa güler geçersiniz en fazla. başka biri kendi düşüncesi için "allah yok" dese 3dkdan fazla nefes almaya devam edemez. hatta bu insanlar arkadaş çevrelerine bile bunu söylemeye çekinir.
tartışmalar hep islam merkezli döner. dinden çıkmalardan ve islamın kutsal kitabına göre gidilecek olan cehennemden bahsedilir. bunlar yapılırken deistlerden agnostiklerden panteistlerden ve bunun gibi bilimum islama inanmayan insanlardan bahsedilmez. çünkü bilinmez. hoş ateizm de bilinmez. ama herkesin dilindedir.

hayatında eline bir tane bile kitap almamış adama sor ateizm nedir diye. nasıl anlatıyor sana bak.

atiest denen, allahi inkar etme inancina sahip maymunlari ciddiye almamak lazim, işleri gucleri islam'a saldirmaktir, pırasadan kılıçlari yenmek çok kolay olur.

"bir insan her şeyi unuttuğunda geriye kalan şeydir kültür"
son çeyrekte ateist olan bir müslüman ,
ömrünün kalanında yerde gördüğü bir ekmek parçasını alır yüksek bir yere koyar.

şeytanistler çok daha sağlam bir felsefeye sahiptirler.
ateizm ; kripto misyonerlik tir.

(bkz: messlier'i hristiyanlar gömdü)

not:
kudüs'lü ali dayı , yahudi öldü.
yahudiler ve müslümanlar , "biz gömeceğiz , hayır biz gömeceğiz lan" diye kavga etti cenazesinde.
çünkü ali dayı , yahudi doğmuş , müslüman olmuş ve fakat hukuk/miras gibi dünya işlerinden dolayı yahudi ölmüştü.
adam huzur içinde bile ölemedi.

okudukça, araştırdıkça, düşündükçe.. 'fazla dusunmek gunahtır'ın aksine beynimi yakarcasına dusundukçe, kendimi zorladıkça.. tek bir sonuç ortaya cikiyor.. 2 kere kuran okuyup, elmalı hamdinin 2000 sf lik tevsirini okuyup, 300 civari makale okuyup, 50 civarı kitap okuyup, 20 civari belgesel izledim.. yani kafayi bu konuya taktim. ayrica akademik egitim seviyem dunyada %1 lik dilimde.. inan ki sonsuz cehennem ateşleride yanmak gercektek istemezdim ama.. maalesef.. din ve tanrı yok.. gercekten yok..

tanrinin ve dinin varligini sadece kuran'da, elmali hamdi'nin tevsirlerinde, makalelerde, kitaplarda ve dahi beglesellerde arayarak bulmak cok mumkun degil, dolayisi ile tanrinin ve dinin varligini bu yollarla kendine kanitlamaya calisan insan maca 5-0 maglup baslamis demektir.

tanrinin ve dinin varigini matbuu evraklarda aramak yerine insan kendi icinde arasa, dogada arasa, evrende arasa hic sikinti cekmeyecek oysa ki. tamam kuran diyoruz, allah kelami diyoruz ama allah'in varligina halen kanaat getirmemis kisi allah'in kelamina nasil kanaat getirsin? bu anlamlar once insan kendi icinde aramali, yasadigi evrende aramali. mumkun olmanin yanindan dahi gecemeyecek tesaduflere itibar etmek yerine, mutlak bir gucun varligini dusunmeli.

acik konusuyorum, tesaduflere itibar etmek isin kolayina kacmaktir. zira tanri varsa ve varligi kabul ediliyorsa, o zaman var oldugu kabul edilen tanrinin kurallarina uymak icap edecek. oysa tesadufler size herhangi bir kural getirmezler, zira kendilerinin olusumlarinda dahi kural yoktur, dogasi geregi her sey tesaduflerden ibarettir. sen hayatin boyunca tesadufen milli piyangoda amortiden yukari bir sey tutturamamisken, koskoca kainatin yaratilisini tesadufe baglarsan zaten inanma, bosver. tanri yok, din yok, kafan rahat, mis.