affetmek

iyi insanların intikam alma şeklidir affetmek diye bişey okumuştum biryerlerde.bütün hatalarınızı kabullenirler bütün suçlarınızı affederler ve siz bundan uzun suçluluk duyarsınız gibi birşeydi.

birilerini affedebilmek kendiyle ve hayatla barışık insanların işidir bence çünkü hayat kin tutmak yada nefret etmek için çok kısa.

ben afediyorum ki belki bir gun ben de affedilirim dedigimiz ve dilemekten cekinmeyecegimiz karinca ruyasindan kısa yasamda kimselerden sakinilmayacak fedakarliktir.

bir ya da bir kac hatayi kimseye dunyayi zehir etmeden unutmak. gonul rahatligi icin bol bol uygulanmasi gereken eylem.unutmak ve kin duymamak ferahligini yasatir insana.affedilen icin de son derece sevindirici olay.bir cogumuz kimse soylemezse nerede hata yaptigimizi farkedemeyiz..onemli olan hatayi bulmak ve gidermektir.

karsidakine verilen en buyuk imtihandir. eger basariyla tamamlarsa devam eder kaldigi yerden guzel seyler. ancak basaramazsa her sey silinir gider.

affedilecek kisinin ve affedilecek konunun cok iyi irdelenmesi gerekir..."hadi tamam affettim seni" gibi cok cabuk ve dusunmeden bir af karari verirseniz...bilmelisinizdir ki kisi ayni hatayla tekrar karsiniza gelecektir...bunun yerine "seni affederim belki... lakin once bu yaptigin hatayi bir dusun hatta cezasini iyice cek ki bir daha olmasin"seklinde kisiyi topluma ve hayata kazandirmaya yonelik olmalidir tavriniz...yoksa sekil bir sema iki de goruldugu gibi sonuc"rahsan ecevit affi"sonuclarindan farkli olmaz.

hatanın tekrar yapılmasına bile bile yardımcı olmaktır.kendini kandırmaktır.

erkeklerden daha çok kadınlara özgü bi davranıştır, erkekler genelde bu konuda bencilce davranır tabi kadınların daha hassas olmasıda bi etkendir.

çogumuzun yapamayacagı bir eylemdir fıtratımız geregi bunu kabullenip affetmek çok güçtür zira affetmek allaha mahsustur.

(bkz: allaha mahsus)

hani derler ya hep allaha mahsus diye. bir çok kişi birilerini affediyor aslında demekki tek mahsus ona değilmiş.

sadece içini dinlemeli insan. ilk geçen şeyi yapmalı tabiki düşüncelerin oluşumunu tamamlayıp kesin bir karara vardıktan sonra. kolay gibi gözükür çoğu zaman aslında içinizde fırtınalar kopar gider. ufak şeyleri kafanıza bile takmazsınız ama kalbinize nüfuz eden affetme güdüsü sizin en kullanışlı silahınızdır. karşıdakinde alacağınız intikam yerine ona efendilik gösterip sizin ağırlığınız altında ezilmesine izin verirsiniz. kudretinizi anlayışınız ile gösterirsiniz.

zira bir çoğumuz ki bu egoist olmamızdan kaynaklanmaktadır, affetmeyiz genelde. ikinci bir şansı çok görürüz onlara. seni ben bilem affetmem artık deriz. neden kendi acizliğimizi başkası üstünde kullanırız acaba. egoistliğimiz bizi bu kadar mı egemenliği altına almaktadır.

affedilebilecekken affetmemek bizi yüceltmekten çok yermektedir. madem affetmiyorsun o zaman neden hala değişik düşüncelerdesin. ya otur anlat neler olacağını, affettikten sonra nasıl davranacağını ya da madem anlamıcak durumda bırak kendi haline af dilemeyen bir başkası icabına baksın onun.!

’unutmak elimizde değildi. karar verip unutamıyordu insan. affedemediği gibi.. affetmek de elimizde değildi..’

(bkz: yeşil peri gecesi)

büyüklük olduğu toplumca genel kanı haline gelmiş olan eylem.
(bkz: affetmek büyüklüktür)

#221192

büyüklüğün göstergesidir.

bagi$lamak, kendisine yapilani mazur gormektir. yuceliktir, gonul zenginligidir. hatasiz kulun olmadigi su goturmez $ekilde ortadayken ve yanli$ yapmak ta dogru yapmak kadar insana ozguyken neden sakinilir kalpler birbirinden anla$ilmaz. payla$amadigimiz $eyin aslinda uc gunluk dunya oldugu goz onune alinirsa herkese bir kere de olsa $ans vermek gerektiginin unutulmamasinin altini cizmek istedim ben bugun.
(bkz: ben bugun bunu yaptim)

allah’a mahsus olan sey.

(bkz: affedilmek)
(bkz: bagi$lamak)

affetmek bir özür karşılığında herşeyi unutmak değildir,öyle olsa butun kabahat işleyenler kabahatleri ne kadar buyuk olursa olsun bir özüre affedilirdi.affetmek asla unutmamaktır.

affetmek hicbir zaman teslim olmak veya pes etmek degildir. aksine ozgur olmaktir. bir kere affettiniz mi, artik sizi inciten ki$iye duygusal olarak kelepcelenmekten kurtulursunuz. affettiginiz ki$inin onu hak edip etmedigi hic onemli degil; onemli olan ki$inin tum kotu duygulardan arinabilmesidir.

affetmek zayiflik degildir aksine kendi yureginizi ozgur birakmaktir, ben elimden geleni yaptim der gibi.
eger insan affetmese herkez birbirine kin beslerdi, kaldi ki affetmeyen insanin icindeki o agirlik yapan kin ve uzuntu yillar gecitkce daha da katilasir, yillar boyunca boynunuza bir halka olur o affetmediginiz olaylar. ama kimi zaman da kendi kendinize unutursunuz size yapilani zamanla...

(bkz: erdem)