paralaks

içeride telefon çalıyor diye koşarak salona gitmek,dengeyi kaybetmek,köpeğin yemeğine basmayayım diye zıplamak,normalde eğilerek geçilen kapıya kafanın tepesini gömmek,havada şekil değiştirip yere düşmek,bu sırada kafanın arka kısmını da betona vurmak,yarılan kafadan kan çıkartmak,gece gece acile gitmek,tetanoz aşısı vurulmak,altı dikiş attırmak,röntgen çekildiği ve acilde yatırıldığım sıralarda beyin kanaması mı felç mi diye üç buçuk atmak,acildeki hasta insanları gördükçe hayattan bezmek,ince ince sızlayan yaranın üstündeki dikişleri 10 gün taşımak,hala çekilen baş ve boyun ağrıları...

izlediğim kadarıyla sunucularının karşılıklı geyik yapıp kıkırdadıkları tek maçtır.

maçı 10’da sanıp mal gibi internet cafe’ye gelip bu entryleri girdiğim sıralarda ilk yarısını kaçırdığım maçtır.

evde yaptığı binbir çeşit inat,huysuzluk ve hayvanlık sonucu uzun süre siteye girmemi engellemiş,bilgi sözlük aleyhine çalışan uyuz köpek.

çeşitli abukluklar yapan ve insanı dumurdan dumura sokan kişilere kısa bir düşünme süresinden sonra söylenen çıkarım.

istanbul’un beşte ikisini gezdim-cüneyt arkın.

osur osur ipe diz.

elinde fotoğraf makinesi olmadan dolaşırsa mutsuz olan,pek çok sigara kullanıcısından daha az sigara içen,87’li,gözlerinin baygın baygın bakmasının kendisine ayrı bir hava kattığını düşündüğüm,bir gün mutlaka elektro gitar çalmayı öğrenecek olan yakışıklı insan.

barışarock diyerek redjuristliğini göstermiştir yine.

stscan:oglum lenin’in kitabı ne arıyor lan tuvalette?
tdran:ne bileyim ya canım sıkılıyor orada.

salonda çay içerken arı kondu diye dolu bardağı salonun ortasına fırlatmak.

izmir-izmit

siemens marka cep telefonlarında bulunan ömür törpüsü oyun.hayır bir o kadar da zevkli ama tam rekor kırmak üzereyken kafanıza düşen kutuyla kendinizden geçiyorsunuz.oyunun amacı tepeden bırakılan kutuların üzerinize düşmemesini sağlamak ve onları yanyana getirerek bir seri halinde yok etmek.

öncelikle belirtmeliyim ki bu başlığın sözlük ve açıklama formatından çıkıp bir tartışma platformuna dönüşmesi beni çok rahatsız etti.ama şunu da söylemeden edemeyeceğim:
barışarock tüm siyasi,toplumsal ve kişisel protestoların ötesinde sanatın kurtarıldığı bir festivaldir.evet ben de bu ülkede ve dünyada cola içmeyen insan kalmadığı görüşündeyim.ama zaten sistemin içinde yaşamadan sistem karşıtı olamazsınız ve ya karşı olduğunuz şeyin ne olduğunu bilmenizin tek yolu onu yaşamış ve özelliklerini bilmiş olmanızdır.madem ki tüm dünya olarak bu sistemin birer kurbanıyız ve alternatif yaşama biçimlerimiz yok bari sanatı emperyalizm ve kapitalizmin kucağına atmayalım.sen içiyorsun ben içiyorum diye sanat ta cola içmek zorunda değil sanıyorum ki.

#311262 no. lu entry sini gördüğümde şok olduğum ve ’cehaletinizi bağışlıyorum yalandan tepki dünyası’ cümlesiyle karşılaştığımda ’ulan bana da laf atıyor bu’ diye işkillendiğim,bir anda eleştiri yağmuruna maruz kalmış kişidir.ama uyarmak isterim ki stscan benim tanıdığım ve sevdiğim bir arkadaşımdır.bazı konularda kesinlikle anlaşmazlıklar yaşayabiliriz(hatta kendisini boğmak isteyebiliriz) ama buradaki en duyarlı kişiden daha duyarlıdır.

anladığım kadarıyla yapılan protestolara karşı hep aynı şey savunulacak:niye içiyosun o zaman kardeşim?dilimde tüy bitti ben artık bu tartışmadan çekiliyorum isteyen istediği festivale gitsin.

efendim beş kişiyle kurulan ama yıllar içinde sayısı artacak olan kollektiftir.lakin kurulduğundan beri umut vermemektedir.toplantı kararı alınır,herkez toplanır ve sinema kollektifi’nin dertleri hayattan ve sinemadan beklentileri tartışmaya başlanır.ama bu tartışmalar genelde batakta ve ya okeyde ’niye sayı verdin, niye açtırdın,oğlum winamp’a niye güzel şarkılar koymuyorsun,neden çay demlemediniz,neden adam gibi şarkılar çalmıyorsun ve nihayetinde oğlum biz niye hiç sinema konuşmadık?’ tarzında tartışmalardır.

-abi sende linkin park var mı ya?
-burada öyle bir park yok yeğenim.

tamamı japonlardan oluşan bir hollywood filmi olsa kesin izlersiniz ama diye tepki vereceğim başlık.