aello

bıraktığı şey neden kuyruktur anlayamadığım hayvan. ne bileyim tükürsün etsin de yazık değil mi o kuyruğa, sonra bir daha çıksın diye bekle öyle. valla yazık.

güzel yemeğin ardında doymayan kimse, bu işe parmaklarından başlar.

zihinsel engelli çocuklarla çalışan öğretmenlerin yaptığı şey olabilir.

acayip sevdiğim ama neden bu kadar çok sevdiğimi açıklayamadığım grup.

(bkz: yazara ozel bilgi sozluk adresi)

alpaslan dikmen · (1)
pesindeyiz · (1)

ing. metro istasyonu.

2006 oluşumlu amerikalı pop/emo grubu. shake it diye şarkıları vardır, şu sıralar en çok bununla ünlüdürler. anlamsız ve yüzeyseldir şarkıları yaparları, sadece dans ettirir insanı, o da bazen ve herkese de değil.

boyunda falan da asılı taşınır kimi öğretmenler ya da öğrenciler tarafından.

iletisine "yeni açtığım yelken eskisinden de transparan" yazmak.

liboş olduğu kanısındayım.

toplumsal normlara aykırı olan, kamuoyu tarafından bu sebepten ötürü dışlanan kişidir; bu yüzden gizlidir. insanalr biraz daha açık görüşlü olsalar, başkalarının seçimlere burun sokmasalar escinseller ne gizlenir, ne de escinseller üzerine böyle tartışmaya gerek kalır.

harvard üniversitesi görsel sanatlar eğitimli, şarkıcı, söz yazarı. pink martini grubunun solistidir. annesi zenci, babacı iskoç-fransız karmasıdır. new york’taki off broadway de bir kaç yıl boyunca performans sergilemiştir.

çoğunlukla latin ve jazz tarzlarında müzikler yapar. thomas m lauderdale tarafından kurulmuş olup vokalisti china forbes’tur.

pink martini de yorumlamıştır bu şarkıyı.

amerikan söz yazarı. que sera sera adlı şarkının da yazarı odur üstelik.

mal mal şeyler söyler adamı delirtir. sırf dediklerinin inadına insan başka şeylerle uğraşmaya başlar. kızdırır adamı. boşu boşuna para saçar insan sonra. hem ray evans que sera sera şarkısında dememiş mi, "que sera sera whatever will be will be the future’s not ours to see" diye. kader diye bir şey de yoktur üstelik. insan kendi hayatını kendi belirler. o neymiş öyle.

böyle günler olmasa da bir araya geleceğimiz yok gerçi insanı her daim meşgul eden yoğun günler yüzünden. bir düşünün, bayramlar olmasa kaçımız sık sık büyüklerimizi ziyarete gidiyoruz? doğum günleri olmasa kaçımız kaçımıza "iyi ki doğdun, iyi ki hayatımdasın ve vardlığından dolayı mutluyum" diyoruz. böyle günler çalar saat gibi, hatırlatıyor bazı şeyleri. fakat bize unutturanın da hatırlatanın da aynı sistem olması biraz tezat. ne kadar garip insanlarız...

yoğun fiziksel aktivitenin ardından kişinin başına gelebilecek olandır.
bunlar şunlar olabilir;

(bkz: tenis oynamak)
(bkz: seks yapmak)
(bkz: kavga etmek)

bazı toplumlarda burun çekmek kadar normal olan eylem.