ruhların davetsiz konukları

kendi alemlerinde ağırlanması gereken konuklardır.

cezmi ersözün lemanın yeni sayısındaki yazısından ufak bir alıntı:

parmaklarım öyle sabırsızca konuşurdu ki
kaygıyla çevirmen gibiydi
hayatımın sayfalarını...
sana ilk bakan,kaybolduğunu sanırdı.
biraz gören,aradığını bulamadığını.
oysa bilirdin o kitabın seni hiç anlatmadığını..
sahi,kim yazmıştı seni?
soramıyordum kibarlığımdan
haklı olduğunu bile bile
nereye baksan arkanda kalırdı o gerçek
bileklerinden yerlere akan
kanın hışırtısına benzerdi sesi.