kızıl ağaçlar ülkesi

derinlemesine cizilmis insan portreleri, detayli mekân anlatimlari, hareket ve heyecanla dolu, voltaire’i andiran klasik bir mizah anlayisiyla guclenen bir roman, terazinin bir kefesine kurtarici olmayi hedefleyen ama yikici olmakla yetinen bati’yi, diger kefesine yogun cinselligi ve uyumuyla surekli mutluluk cagrisinda bulunan yerlileri koyuyor "kizil agaclar ulkesi". icinde din adamlarini, insan eti yiyen savascilari, idealist hayalperestleri barindiran bir buyuk destan ve butun romanlari gibi kurgusu mukemmel, soluk soluga okunacak bir kitaptir.