kalabalıkta yalnızlık

yalnızlıkların en güzelidir. zira seçilmiştir. salt yalnız kalmamak adına sana uymayan birilerine gülümsemek, öyleleriyle gülmektense dürüst davranmayı seçmiş olmanın haklı gururunu bile yaşatır.
kendinle başbaşa yalnızlıklardan daha az acıtır bu bağlamda.

yüksel caddesinde ki şarapçının yaşadığı durumdur.gerçi kalabalığın farkında mıdır? bilinmez ama yine de kalabalık içinde yalnızdır. yemeklerini çaldıklarında sövebileceği kediler dışında kimsesi yoktur.

(bkz: karantina bölgesi)

yok kus gribi, yok kis gribi, yok irak savasi,yok iranin nukleer silahlari, kimse beni iplemiyor uleeen, hic kimsenin umurunda degilim bee,uhhuuu... vaziyetleri.

(bkz: yalnizlik paylasilmaz)

su an yasadigim hisler butunu, bir suru insan zevkle entrylerini yazarken benim elim inatla dokunmak istemiyor tuslara.

dunyadaki en kötü duygu yumaklarindan birisi.

toplum birey olarak ele alindiginda kacinilmaz durum. nihayetinde insan kendi icinde bile yalnizdir.
yalnizin odasinda ikinci bir yalnizliktir ayna... (ozdemir asaf)

asik adamin hallerinden bir kesit.