ben olsem de anacim
nem var ki sana kalacak
ceketimi kasap alacak
pardusumu bakkal
borcuma mansuben
ya siirlerim
yaa asklarim ne olacak
ya sen ya sen
nasil bakacaksin
ele gune karsi insan yuzune
hulasa anacim
ne ambarda darim
nede evde karim
ciplak dogdum ciplak gidecegim
ciplak gidecegim
ciplak ciplak gidecegim
ciplak
guvenilmez gayri dostun sozune
adam olan dusmez ozune ozune ozune
aklim ermez su felegin isine
yalnizim ben yalniz kalmak zor is
dar gunumde koynum da bir yilan
insanlar hep ciyan
yalnizlik ooff vallah zor is
zor gunum de koynum da bir yilan
insanlar hep ciyan
garip seven duser elin diline diline diline
teni degmez sevdiginin tenine tenine tenine
aklim ermez su felegin isine
yalnizim ben yalniz kalmak zor is
servet kocakaya
zor iş
sen hiç kendin ağladın mı?ben çok ağladım..
uyandığım bu dünyada en çok kendime acırdım
en umutsuz arkadaşıydım arkadaşların
istiridyenin içinde yaşamaya razıydım incin olmalıydım
beni birisi yolda buldu baygın halde kenara koydu
çekti gitti işte yeniden yalnızım
kanım yerde kaldı halsizim
gücüm olsa biraz emekleyerek evime giderdim
evimde yine bi ben ve kendim
kuş kanadın kıymetini kanadı yanınca anladı
elime bal sürünce cümle arılar elime damladı
karanlığım gecenin karanlığını zevale uğratır
uzun uzun bakma bana bu hal beni utandırır
tuhaf olay beni üzen sen teselli veren sen
kurtulmayada çaban yok ben neyinim neden ben?
kaçıp gitsem uzaklara bilirim beni bulur
ne benle mutlu olur ne bensiz huzuru bulur
halimi anlayan yok yaşamak ne zor iş imiş
halimi anlayan yok arkadaş
yaşamak hayli zor bi zanaat
vaktimi benden çalan çook kurtulmak ne zor iş imiş
kurtulmak ne zor bir iş imiş vaktimi benden çalan herkesden
yer beni ya da sev yaa ölümler ne erken imiş
ölümler ne erken imiş ölümler ne erken imiş
ya ağlat beni ya da güldür tebessüm ne zor iş imiş
tebessüm ne zor iş imiş tebessüm ne zor iş
yürüyeceğin o yollara kendi peşinden iz bırak
benden başka kim ısrarcı sence bu kadar
ayırt et beni , farket beni , bardak gibi kır bırak beni
ama bırakma beni!
bırak şu çocukluğu ikimizide yakmak üzeresin
sakladığım sabır tükendi bende taşmak üzereyim
nereye kadar dayanacak ha bu kalp
al kendini git hadi kolo kalk!
olsun kabul et beni her sözünle derya dalgalandı
varsın olsun ben bu aşka karşı yüzsüzüm
başım öyle bi döndü sanki başım öldü
herkes halimi gördü
ama sen değil çünkü senin gözlerin işine geleni gördü
ateşe verdim evleri ağır ağır yürüyorum
ateş içimden çıktı artık ben ateşten geçiyorum
artık seni sevmiyorum…
halimi anlayan yok yaşamak ne zor iş imiş
halimi anlayan yok arkadaş
yaşamak hayli zor bi zanaat
vaktimi benden çalan çook kurtulmak ne zor iş imiş
kurtulmak ne zor bir iş imiş vaktimi benden çalan herkesden
yer beni ya da sev yaa ölümler ne erken imiş
ölümler ne erken imiş ölümler ne erken imiş
ya ağlat beni ya da güldür tebessüm ne zor iş imiş
tebessüm ne zor iş imiş tebessüm ne zor iş
kolera kajmer
uyandığım bu dünyada en çok kendime acırdım
en umutsuz arkadaşıydım arkadaşların
istiridyenin içinde yaşamaya razıydım incin olmalıydım
beni birisi yolda buldu baygın halde kenara koydu
çekti gitti işte yeniden yalnızım
kanım yerde kaldı halsizim
gücüm olsa biraz emekleyerek evime giderdim
evimde yine bi ben ve kendim
kuş kanadın kıymetini kanadı yanınca anladı
elime bal sürünce cümle arılar elime damladı
karanlığım gecenin karanlığını zevale uğratır
uzun uzun bakma bana bu hal beni utandırır
tuhaf olay beni üzen sen teselli veren sen
kurtulmayada çaban yok ben neyinim neden ben?
kaçıp gitsem uzaklara bilirim beni bulur
ne benle mutlu olur ne bensiz huzuru bulur
halimi anlayan yok yaşamak ne zor iş imiş
halimi anlayan yok arkadaş
yaşamak hayli zor bi zanaat
vaktimi benden çalan çook kurtulmak ne zor iş imiş
kurtulmak ne zor bir iş imiş vaktimi benden çalan herkesden
yer beni ya da sev yaa ölümler ne erken imiş
ölümler ne erken imiş ölümler ne erken imiş
ya ağlat beni ya da güldür tebessüm ne zor iş imiş
tebessüm ne zor iş imiş tebessüm ne zor iş
yürüyeceğin o yollara kendi peşinden iz bırak
benden başka kim ısrarcı sence bu kadar
ayırt et beni , farket beni , bardak gibi kır bırak beni
ama bırakma beni!
bırak şu çocukluğu ikimizide yakmak üzeresin
sakladığım sabır tükendi bende taşmak üzereyim
nereye kadar dayanacak ha bu kalp
al kendini git hadi kolo kalk!
olsun kabul et beni her sözünle derya dalgalandı
varsın olsun ben bu aşka karşı yüzsüzüm
başım öyle bi döndü sanki başım öldü
herkes halimi gördü
ama sen değil çünkü senin gözlerin işine geleni gördü
ateşe verdim evleri ağır ağır yürüyorum
ateş içimden çıktı artık ben ateşten geçiyorum
artık seni sevmiyorum…
halimi anlayan yok yaşamak ne zor iş imiş
halimi anlayan yok arkadaş
yaşamak hayli zor bi zanaat
vaktimi benden çalan çook kurtulmak ne zor iş imiş
kurtulmak ne zor bir iş imiş vaktimi benden çalan herkesden
yer beni ya da sev yaa ölümler ne erken imiş
ölümler ne erken imiş ölümler ne erken imiş
ya ağlat beni ya da güldür tebessüm ne zor iş imiş
tebessüm ne zor iş imiş tebessüm ne zor iş
kolera kajmer
(bkz: zor işler)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?