zaman aşımı

dava zamanaşımı ve ceza zamanaşımı diye ikiye ayrılır. dava zamanaşımı, sürenin geçmesi halinde dava açılamayacağını anlatır; ceza zamanaşımı ise ceza verilemeyeceğini. zamanaşımı bir itiraz değil defidir. hakim resen gözönüne alamaz, tarafların ileri sürmesi gerekir. zamanaşımı süresi ilgili hukuk disiplinlerine göre değişir.

(bkz: müruru zaman).

kimsenin yargı karşısında ayrıcalığa sahip olmaması, herkesin hukuk önünde eşit olması gerekirken, böyle olduğuna inanmak istediğimiz halde ve yasalarımız, kanun önündeki eşitliği açık olarak vurgulayan hükümler dolu olmasına rağmen; ülkemizde yaşanan bazı gerçekler, hukukun yalnızca güçsüzlere, yoksullara ve geniş halk kesimlerinin haklarını koruyanlara uygulandığını gösteren bir cezasızlık halidir. "önemli şahsiyetlere" kanunların vız gelip tırıs gittiğini gösteren ve yılda ortalama 500 bin davanın bu nedenle düştüğü (bkz: gizli af) uygulamasıdır. egemenlerin, şeytanın aklına gelmeyen yöntemlerle kanun engelinden kurtulduklarını gördükçe, hukuka olan inancı sarsan, (bkz: suç işleme ayrıcalığı).

tazminat davasında , dava açma hakkı mağdurun zararı ve faili öğrenmesinden itibaren bir yıl; zarar verici davranışın gerçeklemesinden itibaren on yıldır. ceza zamanaşımını burada istisnai süre olarak söyleriz. şayet haksız fiil aynı zamanda bir suç teşkil ediyorsa , ceza zamanışımı süresi dolmadan tazminat zamanaşımı süreside dolmaz.

canli canli insan yakmak da bu kapsama dahil oluyormu$, bugun biz bunu ogrendik.

(bkz: sivas katliamı davasının zaman aşımına uğraması)