yüzde 34 5 oyla tum toplumu temsil etmek

(bkz: akp)
(bkz: rte)

demokrasilerde mümkün olmaktadır. demirel, mesela çok daha az oy oranıyla toplumu temsil etmiştir. demireli sevmemem halkın o zamanki tercihine saygısızlık etme hakkını bana vermez. ben faşistmiyim ki böyle bir saygısızlıkta bulunayım ?

oy kullanmayanlarla beraber bu oranın %25’lere indiği düşünürsek, liberal-parmak demokrasisinin en temel şartlarından olduğundandır ki eşitsizlik aşılayan bir sistemde gayet tabii bir süreçtir.tc tarihinde tek demokratik seçim sürecinin tip’in meclise girdiği ve milli bakiye usulu seçim sisteminin (yani barajların olmadığı, herkesin oyu oranında temsil edildiği sistem) sonucu olan seçimler olduğunu düşünürsek hiç şaşırılmayan durumdur.ayrıca unutmamak gerekir ki aynı ekonomi ve sosyal politikaları savunan sistem bekçilerinin partilerinin adlarının değişmesi halka bir menfaat temin etmetmeyecektir.

seçim sisteminin en aksak noktası. oy barajı sayesinde her partinin meclise girememesi ve hatta oylarının başka bir partiye devretmesiyle bir görüş, düşünce veya ideolojinin tam olarak mecliste savunulamaması durumu.

(bkz: lanet olsun)