sumpago

dante’nin “ilâhî komedya” eserinde, kahramanı irlandalı keşiş patrick olan “patrizio’nun kuyusu” efsanesinde, çeşitli tradisyonlarda, mitolojilerde ve kimi masallarda işlenmiş bir semboldür. istıraplı deneyimler geçirmek üzere “yeraltına iniş” olarak da ifade edilir. sembolün ne anlama geldiğini büyük inisiyelerden orfe ve platon ifade etmişlerdir. inisiyasyonlarda “küçük misterler aşaması”nın sonundaki inisiye adayının ikinci temel aşamaya devam edebilmesi için tümüyle arınması, saflaşması, yani tertemiz bir şuur halini edinmesi gerekliydi. bunun için de “cehenneme iniş” denilen bir deneyim geçirmesi gerekiyordu. buna “ölüm deneyimi” de denilir. platon ve orfe, “vicdani hesaplaşma” da denilen bu deneyimin ilk etabını, zaten her insanın öldükten sonra zaten yaşayacağı bir “kendi kendini yargılama” ve kefaretini ödeme olarak betimler.

bir simya terimidir. latince’de 7 sözcükten oluşan “visita interiora (interiorem) terræ (tellus) rectificando invenies occultum (operae) lapidem” cümlesindeki sözcüklerin baş harflerinin birleştirilmesiyle oluşturulmuş sembolik bir ifadedir. bu cümle türkçe’ye “dünyanın derinliklerini (içini) ziyaret et, damıtırken (arıtırken) gizli taşı (felsefe taşı’nı) bulacaksın.” biçiminde çevrilir. bu cümledeki yeraltına inme sembolizmiyle belirtilmek istenen, pek çok inisiyatik tradisyonda cehenneme iniş olarak ifade edilen deneyimdir. bu cümlede simgelenen anlam “arınıp saflaşmak istiyorsan cehenneme iniş deneyimini yaşamalısın” olarak ifade edilir.

osteichthyes,iskeletleri kemik yapıda ve dentin kökenli elemanlar bulunan balıkları içeren sınıf. vücutları çeşitli şekillerde olabilir. vücut üzerindeki pullar sikloid, ktenoid veya ganoid tiptedir. kuyruk yüzgeci genellikle homoserk yapıdadır, ancak çeşitli gruplarda farklılık gösterebilir. yine farklı gruplarda, diğer yüzgeçlerde görülen yapısal değişiklikler, sistematik açıdan önem taşır.

chondrichtyes; karmaşık yapılı çiftleşme organları ve pulları olan balıklardır.

iskelet birbiriyle birleşmiş omurlara sahiptir. vücutları su damlası/füze (fusiform) şeklinde ya da yanlardan basık (dorso-ventral) şekilde yassılaşmış balıklardır. vücut sıcaklıkları çevreye bağlı olarak değişen (poikloterm) canlılardır. deri sert, plakoid pullarla kaplı ve bol miktarda mukus bezi içermektedir. tek ve çift yüzgeçleri var olup, ventral yüzgeçler erkeklerde değişikliğe uğrayarak, kopulasyon organına dönüşmüştür. kuyruk (kaudal) yüzgeci çatallı biçimdedir. kalpleri bir kulakçık ve karıncık olmak üzere iki gözlüdür. alyuvarları çekirdekli ve oval yapıdadır. solungaçları 5-7 çifttir. hava keseleri bulunmaz. ağızlarında çok sayıda diş vardır.

levreksilerden bir balıktır.vücut hafif basık, sırtı kamburcadır. yan çizgide 48-50 pul bulunur. alt çenede küçük bir bıyık olup, pulları iridir. burun kısmen küttür, çenede derin bir çıkıntı bulunur. karın açık renklidir. yumurtaları demersaldir. kafasının içinde ve her iki yanında gözlerin arkasına doğru iki küçük beyaz taş bulunur. büyüklüğü ortalama 30-35 cm dir, maksimum 100 cm olur.

1836 yılında samuel colt tarafından yapılmıştır.çoğu kovboy filmlerinin vazgeçilmezidir.şarjörüne maksimum altı adet kurşun alabilir, isminide buradan almıştır.günümüze kadar çok fazla tip değiştirmiştir.hala kullanılmaktadır.

malzemenin dayanımının (mukavemetinin) ölçüsüdür.

birim uzama ile normal gerilme (çekme ya da basma gerilmesi) arasındaki doğrusal ilişkinin bir sonucu olup bir birim uzama başına gerilme olarak tanımlanır. elastisite modülünün birimi n/m2’dir.

malzemenin çekmeye karşı gösterdiği dirençtir. gerilme değeri kuvveti kesit alanına bölerek bulunur. bir malzemenin çekmeye karşı gösterdiği maksimum direnç çekme deneyi ile bulunur. çekme deneyinde cisim, bir süre uzadıktan sonra kopar. koptuğu andaki gerilme değeri maksimum çekme gerilmesi değeridir. bu değer birim uzama miktarı ve elastisite modülünün çarpılması ile bulunur. birim uzama miktarı, toplam uzama miktarının malzemenin toplam uzunluğuna bölünmesi ile bulunur.

tradisyonlarda sirius sistemi ile ilişkilendirilen biçimsel semboller üç uçlu yaba, yay ve ok, hayvansal semboller kurt ya da köpek ve yunus, sayısal semboller ise 3, 22, 23, 44, 49 ve 50’dir.

horus’un gözü eski mısır tasvirlerinde ilâh horus’un “ay gözü” de denilen sol gözüne verilen addır.

mısır’ın fiziksel ve ahlaksal kanunlarının, düzenin ve gerçeğin tanrıçasıdır. thoth’un karısı olduğuna inanılır ve ondan sekiz çocuğu olmuştur. bu çocuklardan en önemlisi amon’dur. bu sekiz evlat, hermopolis’in baş tanrılarıdır ve oradaki rahiplere göre, onlar yerküreyi yaratmışlardır.

ma’at, oturan ya da ayakta duran kadın formlarında resmedilmiştir. onun resimlerinde her zaman başında bir tüy bulunur. bazı resimlerinde ise kollarında bir çift kanat görülür.

inanışa göre, zamanın başlangıcında dünya yaratılırken ortaya çıkan kaos ma’at’ın koyduğu kurallar ile ortadan kalktmıştır. bu nedenle firavunların bu kurallardan uzaklaşması durumunda kaosun geri gelip mısır ve dünyayı yok edeceğine inanılır.
ölü kişi yargılanırken, ma’at’ın tüyü ile ölünün kalbi terazinin kefelerine konur. eğer, kalp tüy kadar hafif çıkarsa, ölü duat’ta ölümsüz yaşama hak kazanır. çünkü, tüy kadar hafif yürek günah ve şeytanın yükünü taşımıyor demektir.

ma’at’ın son görevi, güneş tanrısı ra’ya gökyüzündeki seyahatlerinde rehberlik etmektir. her gün gökyüzünde onu taşıyan geminin rotasını belirler. bazı inanışlara göre, gemide onunla beraber yön göstermek için yolculuk da eder.

belirli sıcaklıktaki bir sistemin sınırlarından, daha düşük sıcaklıktaki bir sisteme, sıcaklık farkı nedeniyle transfer edilen enerjidir. isı da iş gibi bir enerji transfer biçimidir. isı ve iş hiçbir cisimde depo edilemez, ancak sistem sınırlarında ve geçiş halinde iken belirlenebilir. her ikisi de birer eğri fonksiyonudurlar. bir başka deyişle, ısı ve iş geçiş halindeki enerjilerdir.ısı bir algılamadır,sıcaklık ise bir enerjidir.

osiris’in (aynı zamanda kocasıdır), nephthys ve set’in kardeşidir, nut ve geb’in kızları ve çocuk horus’un annesidir. bazı kaynaklara göre anubis de isis ile osiris’in oğludur.
bir çift boynuzun arasında güneş diski bulunan akbaba şeklinde bir şapka giymiş kadın olarak gösterilir. çok seyrek olarak, bir çift koç boynuzu ya da ma’at tüyü ile beraber güney ve kuzey çift tacını giyer. isis bir tanrıça olarak değil ama kadın olarak ise sıradan saç biçimiyle gösterilir, ancak her zaman alnında bir yılan figürü bulunurdu.

ya da diğer adıyla “zümrüt tabletler”, eski yunanlılar’ca hermes trismegustus olarak adlandırılan hermes-thot’un öğretisine ait kimi metinlerin eski yunanca ve latince yazılmış eldeki parçaları bütününe verilen addır.

bunlar, eski mısır’da kutsal alfabeyle yazılmış orijinal kayıtların farklı yazı biçimlerine çevrilmiş kopyalarının kısmen eski yunanca’ya ve latinceye çevrilmiş bölük pörçük parçalarından oluşurlar. bu metinlerin iskenderiye yangınından ve bağnazların ellerinden kurtulabilmiş kısımlarındaki bilgilerin de, hem çeviriler sırasında hem de başka nedenlerle bir miktar anlam kaybına uğradıkları sanılmaktadır.

dünyanın süptil maddeleriyle ilgili doğa yasalarını kullanan kişilerin imajinatif faaliyetleri veya bazı tesirler göndermeleri sonucunda canlı veya cansız nesneleri etkilemesi olayına verilen addır. maji okültistlere göre muska gibi garip yazılar yazmak veya hayvan organları gibi birtakım uydurma araçlarla değil, psişik tesirlerle yapılabilir, yani ya manyetizma (hayvansal manyetizma) yoluyla yakından ya da düşünce formları yoluyla uzaktan yapılabilir.

okültizm’deki çalışma alanlarından biri ya da okült bilimlerden biri olarak kabul edilmekte olup, kozmik veya doğa-üstü güçlerin ve ilişkilerinin incelenmesi ve bu güçlerin kullanılması olarak tanımlanır.

yani dünyanın ruhu, saf semavi ruh ki antik filozoflarca doğanın her yanına nüfuz ettiği öne sürülmüştür.

fikrin eflatun ile ortaya çıktığı söylense de, kavramın (konseptin) kökeninin daha antik olduğu ve bazı doğulu filozofların sistemlerinde egemen olduğu ortaya konmuştur. stoacılara göre o evrendeki tek önemli, hayati güçtür.

evrensel hakikat ilkelerinin tüm insanlar ve kültürlerde ortak olarak mevcut olduğuna dair felsefi düşünüş. 16. yüzyıl teologu augustine steuch tarafından de perenni philosophia libri x (1540) kitabında "theosophia perennis" şeklinde kullanılmış ve "düşüş"ten sonra unutulmuş ve tarihte parçalı olarak ortaya çıkan vahyedilmiş mutlak hakikate işaret etmekte kullanılmışsa da latince "philosophia perennis" terimine popüler kullanımını 17.yüzyıl filozofu leibniz kazandırmıştır. yirminci yüzyılda ise terimin literatürdeki kullanımı 1945 yılında "the perennial philosophy" adındaki kitabıyla aldous huxley’a borçludur.

tapınak şövalyeleri tarikatının kaldırılmasıyla ortaya çıkmıştır. önceleri tarikat mensuplarının taptığı put, daha sonra ise şeytan olarak tarif edilmiştir.

kadim hikmet, aşkın hikmet, ezeli felsefe, kadim felsefe veya kalıcı felsefe şeklinde kullanımları da bulunmaktadır. (latince ifadesiyle sophia perennis) kaynağı itibariyle ilahi olan ve insanlığın başlangıcından bu yana farklı coğrafyalarda yaşayan toplumların din ve/veya gelenek lerinde anlatımını bulan evrensel, ebedi, metafizik ilkeleri işaret etmekte kullanılan kavram.