serdarabay

adını kullanarak biyerlere gelmeyi,menfaat ummayı düşünenlerin rezilliklerine rağmen,onu adeta yeni bir dinin sembolü gibi görenlerin saçmalamalarına rağmen o saf,o duru liderimizin adı hiçbir zaman kirletilememiştir.o olmasaydı şu an kimimiz yunan köşelerinde,kimimiz ingiliz kimimiz rus köşelerinde kendimizi yitirmiş,dağılmış,milenyum köleleri olmuştuk ki bu bir türk ün ruhunun tam zıttıdır.hainlerin,milletini satanların,dış kaynaklarla beslenenlerin kol gezdiği ve paylaşılmak istenen bir anadolunun kaldığı dönemde dirilişimiz olmuş,kendimize gelişimiz olmuş,hainlerin tepetaklak bitişi olmuş bir kurtarıcıdan söz ediyoruz.atam sen huzurlumu yatıyorsun bilmiyorum ama ben senin adına huzursuzum.çünkü o tepetaklak olan hainler hala aramızda.senin adını ağızlarına sakız yapmış,seni bize soğutuyorlar adeta. en büyük oyunları bu.nefretim artıyor da artıyor onlara. biz ise hain gibiyiz ki senin kurtarıp getirdiğin düzenin üzerine hiçbirşey kuramadık,yükseltemedik. yerimizde sayışımız geri adım atışımız oldu. senin hakkın ödenmezken biz senin aksine hareket eder olduk.hainler bizi uyuttu.uyanmalıyız biliyoruz,hainler her zaman olacak ama onları iyi tanımalıyız.sen düşmanlarını çok iyi tanırdın,biz se dosta düşmana garez besledik,geri düşüşlerimizi onlara bağladık.oysa biz çalışkan olup,kalkınsaydık hainlerin oyunlarını bozardık.dostu düşmanı iyi belirlemek gerek bunu sen öğrettin.bunu başaracağımızı ümit ediyor, dinimizi,dilimizi,birliğimizi koruduğun için bu sanal alemden sana teşekkür ediyorum.ne mutlu türküm dediğine.ne mutlu bize önderlik ettiğine...

sabah yola çıktım,saatlerce otobüs bekledim,gelenlerse durmadı çok doluydu.bir yandan yağmur yağıyor bense yürümeye karar verdim.insanlar yağmur çamur bi yerlere yetişmeye çalışıyor,dereler taşmış,evleri su basmış,ayakkabımın içi su ile doldu.sonunda gelen halk otobüsü tıka basa doluydu ama yolcu almaya devam ediyordu,fırsat bu fırsat sokuldum klüçücük bi kapı arasına.trafikte ilerlerken aklım fikrim bende değildi.zar zor inecek yere geldim,kapısının önünde beklemeye karar verdim.meğer o gece geç yatmış benim aşkım,benimse kontürüm bitmiş geleceğimi haber verememiştim.neyse bekledim,bekledim,komşuları girip çıktı binadan ama o çıkmadı hiç.uzun bir ömür gibi geçen süre sonunda bakkala gitmek için dışarı çıktığında üzülmesin diye yeni geldiğimi
ima ederek tam zamanında çıktın dedim ve konturüm olmadığı için buraya geldim dedim.dün akşam son konturü hesaplayamadım ve bir anda kapandı telefon.seni seviyorum diyemedim.beni bağışla aşkım...

bu sitede yazanlara yapılan bir aşağılama gibi kullanılsa da bu söz;tam tamına etkilenilen bir sitedir bu bizimkisi.gerek kelimeleri iyi kullanabilme,gerek kendini iyi ifade edebilme ve gerekse seviyeli konular nasıl seviyeli konuşuluru geliştiren, etkileyen bir sitedir bizimkisi.bazen se birilerine mesaj dır içimizde kalan,dökülmeyi isteyen...vs.vs.

uyumak yarı ölümdür derler.ölüme çok yaklaştığım gecenin sabahına teşekkürle başlamalıyım.çünkü bu hayat fırsatını bir daha bulamıyacağım.hergün bir şans,her güneş yeni bir umut.şükrederim rabbime ki bu hayatta hala varım.hala yanlışlarımı düzeltme fırsatım var.hala güzel insan olma ihtimalim var.herşey bana kalıyor.elimi yüzümü yıkar aynada yüzüme bakınca içimdeki beni görmeye çalışırım.kirlerimi o suya akıtmak isterim.ve bilirim ki gerçekten istersem bu olur.gerçekten istersem asıl hayata gülerek girerim.bu dünyanın geçici hayatı ise bana tecrübeleriyle mutluluk verir diye ümid ederim.dişleri mi de fırçalarım ki bu geçici beden sağlıklı olsun,uzun süre iyi insan olma fırsatını taşısın,bir çok sabah görsün...

-bi dakka ya amma uzattınız bu şakayı
-yahu ölmedim ben
-ya niye herkes gitti
-bi tek annem kaldı o da ağlıyo
-uff sıkıldım burda
-anne sen de mi gittin
-e tabi akşam oldu artık gitmeli
-ee ben nolucam
-ya ölmüş gibi muameleye bak ya!
-ne ölmesi oğlum ne diyosun
-ölümden de hiç bu kadar söz açmamıştım
-hakketen ha niye hiç düşünmedim
-aman neyse hayatımı yaşayayım ben boşver
-ama bi çıksaydım şurdan
-her yanım toprak oldu kaşındırıyor
-ya sahi niye hareket edemiyorum ben
-çok hareketsiz kaldım ya
-ondandır
-ama niye hareketsiz kaldım ki ben
-ya boşverr
-kafanı yorma oğlum anlarız birazdan
-hep burda kalacam değil ya
-ah ahh bu ne yahu...
-elimi bırak pis karınca
-ulan bi tane de değil
-heyy koparsaydınız alla alla
-h e y s e n
-...
-bu ses te kim?nerden geldi
-b e n s o r g u m e l e ğ i
-ne dedin kimm?
-b i r k a ç s o r u m v a r
-o n d a n s o n r a s e n i y a l n ı z b ı r a k a c a ğ ı m
-ee sor
-b u r a s ı i ç i n b i r h a z ı r l ı k y a p t ı n m ı?
-yoo ne gibi
-hiç iyilik yaptın mı,anne ve babana iyi davrandın mı, insanların hakkını yedin mi, kalp kırdın mı, rabbinin güzelliklerini, sana olan sevgisini farkettin mi, seni bu son için uyaran rabbinin elçisine kulak astın mı, sağlığına dikkat ettin mi?
-ne bu,bu ne demek şimdi?ben nerdeyim?
-hayat koridorunun sonu geldi ve artık gerçek odaya geçmek üzeresin.
-ee güzel bi yere mi giricem bari
-ona sen karar ver,sadece insanlar gelip senden haklarını söke söke alıcak,sana sunulan tüm dünya nimetleri; sana beni nasıl kullandın diye hesap soracak,annen baban gelip yüzüne bile bakmayacak, ve sen affedilmeyi umarken tanımadığın rabbin sana görünmeyecek yüzüne bile bakmayacak.
-ya bi geri göndersene beni herşeyi düzeltim,nolur..
-fırsatlarını değerlendirmedin şimdi bu son karşında.insan ne yaparsa kendine yapar.oysa en ufak af isteyenleri bile geri çevirmeyen allah belki seni de affeder ama sen de biliyorsun ki bunu hakedecek hiçbirşey yapmadın. (varan1)

ailesine karşı sorumluluklarının bilincinde olanlara söylenen övgüdür.
aslında hayırlı evlat insanların,milletlerin ve kendi halkından sonra ailesinin,en sonunda ise anne ve babasının hayırlısıdır.
aranızda en hayırlınız anne ve babasına iyi muamelede bulunandır

kur’an-ı kerim’i iyi anlamak, o’nu iyi ‘okuma’nın yanısıra aynı zamanda dünyayı ve içinde yaşanılan çağı iyi tanımaya bağlıdır.

geceleyin uykuyu bir kenara bırakıp,10 dakika sürecek bir kendisiyle yüzleşme,kendisiyle hesaplama ve bunu rabbisinin huzurunda yapma namazının adıdır.
2şer rekattan en fazla 8 rekat kılınır.
geceler huzur kokar o namazı odamıza davet ettiğimizde dediğim huzur kaçamağı namazdır.

bu bir kitap başlığı olup beni derinlemesine etkilemiş bir şahsiyetin hayatından kesitler sunmaktadır.(bkz: said nursi) dünya gandi yi överken bizler kendi içimizden çıkmış bu müstesna kişiliği görmezden geliyoruz.

mustafa kemal’i ayrı atatürk ü ayrı göstermeye kim kalkar anlamam.hatta bir ifade daha takılır dilimize: kemalist,kemalizm falan. kim kim oluyorda babasının oğlu gibi ona isimler takıyor? onun adının değişmesine yol açtığını zannediyor? o türk milletinin ünvanıyla atatürk’tür.o mustafa kemal atatürk’tür. sadece soyisim değil...

sözlerin yerli yerinde kullanılması gerektiği üzerine bir telkindir. insan ki ağzındaki sözlerini tutarsa onlara hükmeder,ortaya dökerse onlar bize hükmeder. özellikle sinirli insanların üzerlerinde silah taşımamaları (ruhsatlı dahi olsa)tavsiyesi gibi sözler silah gibidir her zaman yanımıza almamamız yada olur olmaz yerde kullanmamamız gerekliliği gibi zararlı yanlarıyla karşılaşılır.

adam yolda yürüyor
kaldırımların tasarımına aldırış etmiyor
yanıbaşında yükselen binaların görselliğine aldırmıyor
az ötede rastlayacağı reklam tabelalarına öylesine bakıyor
insanların üzerlerindeki kıyafetlere yakışmış mı diye bakıyor
çatılarda dolaşan kedilerin estetik yaratılışına hayvan işte deyip geçiyor
herşeye rağmen yolda tektük kalmış ağaçların hala yola kattığı endama kaldırımları işgal eden bir nesne gözüyle bakıyor
büfeye uğruyor bi kola alıyor,kolanın kutusundan üzerindeki şekillere kadar hiçbirine göz atası gelmiyor
sevgilisini görmek için onun okuluna gidiyor giydiği yeni ayakkabıları göstereceği için heyecanlıdır ama onun için tasarımı değil parlaklığı önemlidir.
gelen sevgilisi elinde resim çantası,anlaşamıyordur aslında bir ressamla ama onun için sadece kız oluşu sevgili oluşu önemlidir.hatta güzelliği bile umrunda değildir.
konuşurlar ama kız baharın güzelliklerinden adamımız sa parasızlıktan söz ediyordu
sonra adam işe gider
işinin reklama ihtiyacı vardır
reklamcısı tasarımlar çıkarır karşısına hiçbir umrunda değildir paradan haber ver der
akşam dönüşte sevgilisi zorla onu picasso nun sergisine davet eder
adam bakar bakar sigara içmek için izin ister
sevgilisi sıkılan adamın yanına yaklaşır ve sanattan hoşlanmıyor musun yoksa? diye sorar
sanat dediğin nedir kardeşim? diyen adam orda terkedilir.
köşe bucak bizi saran sanatın; hayatımızı mağara devrinden bu yana güzelleştirmeye devam ettiğini,yaratıcının sanatına da imrendiğimizi anlayaman tiplerin kullandığı bir cümledir bu başlık...

insanlar neden önce ki hayatlarında kim olduklarını açıklamıyor,bunu açıklamamak üzerine emir mi aldılar ve kimden? böyle bir emir yoksa kim onlara sordu da tekrar hayata döndürdü.sahi bu kim ki tekrar hayat verebiliyor.
kardeşim bir yaratıcıya inanıyor musun inanmıyor musun? neden onun düzenine alternatifler arıyorsun? seni ve herkesi yaratandan daha mı üstünsün diye sorduran bir başlık konusudur.

keşke öyle yeteneğim olsaydı diyen,zaman zaman bu cümleyi kurma ihtiyacı güden, bugüne kadar içinde patlattığı küfürleri,kafesinden dışarı salmadığı canavarı olanların genelde içinden kurduğu cümle.

arateist olduğumu bana anlatan başlıktır.çok yakında imana geleceğim.

ülkemizde üç ayrı kavram olarak karşımıza çıkan bu unsur türban,başörtüsü ve tesettür diye dile getiririlir. esasen hepsinin toplamıdır tesettür.genel anlamda kadınların erkeklere cinsel açıdan kendilerini göstermemeleridir.bunun aksi, erkeklere haksızlık gibi de algılanabilir.çünkü erkekler olumsuz bir yönde etkilenir ki duyguları ahlaksızlığa daha meyillidir. bu da toplum düzenini sarsar, tecavüzler artar ve kadınlar sokaklarda rahat dolaşamaz.yani kadınların yaptığı bu düşüncesizce açıklıklar sonuçta kendilerine geri döner.bu açıdan tesettüre bürünmüş gibi olup açık saçıkların dahi yapmadığı eylemlerden ötürü bu konu başlığına uyan herkesi kınıyorum.

beni herşeye rağmen sevmesini
arayamadığım zamanlarda tahammül göstermesini...

...’tan adam çıktığı görülmüş mü oğlum!

bizden adam olmaz oğlum!

duygusallıkla despotluğun içiçe oluşu,zorla duygusal olmaya çalışmanın despotçası...