cokoprens

kimse ölüme bilerek gitmez, ölünmesi gerektiğine kanaat getirmedikçe.
şeklindeki düşüncenin, amacı orada ölmek olmayan kişilerin olümlerine mizahi yaklaşımıdır.
örn: o, sadece seyir halindeyken ceket değiştiriyordu.

faruk nafiz çamlibel kitabı

daha çok güdüleyenlerin değil de, güdülemeye çalışılanın aklına gelen, "ulan bunlar bunu çok istoyor ama yanlış mı yapıyorum yoksa" duygusunun dillenmiş hali.

annelerin, yemekten arta kalan şeylerin, çocuklarının arkalarından ağlayacaklrını düşünmelerine neden olan ruh durumu.

türkçe karşılığı, "özgürlüğün sesi" anlamına gelen, ingilizce söz öbeği.

alışılagelmiş töre ve davranışlara aykırı olan, eksantrik.

kendikendine, kollektif bilinci tanımayan, kendi çıkarlarını içinde bulunduğu topluluğun(varsa) çıakrının önünde tutan. aklına eseni yapan, delibozuk.

kendi halinde, başına buyruk ve ayrıksı hane
bahçesinden bile ayrıksıdır kendileri. evet.

mankenlik mesleğini icra eden hanım kızların, genelinin çirkin olmasıyla aynı durumdur.

(bkz: hoşçakal sözlük)

acıların ve zayıflıkların bilmekten kaynaklandığını savunan ve bilgeliği, aslına ermişliği ve huzuru aslında bilmemekte eş tutan öğreti.

bir şeyler geçti elime, bilinmeyen bir yerlerden gelmiş olmalı. bir şeyler geçti elime, bunu buraya yazınca. duruluyorum, duruluyorsun, duruluyor. durulması imkansız bir suyun bulanıklığıydı hayatım. yazdıkça anlıyor insan. o zaman durulmuyordu park edilmez levhasının altına. adam, adamı adam yapan hiç birşeyi bırakıp gitmek istemiyordu. yavaşça kalıyordu sadece. kalıyordu, kalıyordu, kalıyordu ve yazıyordu. kalışlarını yazıyordu. bir daha umutlanana kadar bırakmıştı umutlanmayı. kalmıştı sadece. umutlanıyordu ve kalıyordu çünkü. demek ki diyordu adam "umutlanmak bende hep, amansız bir kalmaya yol açıyorsa, umutlanmyacağım artık bir daha umutlanana kadar"

duygu öldü bir de. ben öldürdüm duygu’yu. kahrından öldü kızcağız. ben diyorum ki "sen beni sadece zayıflatıyorsun, hayatta bir amaçlar silsilesi vardır, sen onların içinde sadece küçük bir ayrıntısın" nasıl içleniyor... çok zoruna gidiyor. "hayır" diyor "ben, sizi siz yapan şeyim. ben toprağın bereketiyim, çatlayan tomurcuk’um ben, siz’im, herşeyiniz’im. o amaçlar dediğiniz şeyler ben olmadan olmazlar" gülüyorum. ayrılıyoruz duygu’ynan, kaçınılmaz bir ayrılık bu. duygu ölüyor çünkü. ölümsüz sandığım her şey de onunla ölüyor. ben yine anladığımı sanıyorum. ve yanılıyorum...

"cehalet bilgeliktir" diyor adam. düşünüyorum insanı üzen sadece bildikleri mi? "duyarsızlık bizi ot gibi, saman gibi, solucan ve yosun gibi bir şey yapmaz mı?" diyorum. adam, dişlerinin arasında bir çocuk bacağı, sırtarıyor. anladığımı sanıyorum. ve yine yanılıyorum. tanrılar düşünmemizi istemiyor...

bıçak sırtı soundtrack / aşk (by aria)

uzun boylu erkeklerin genelinin sarışın olması, haliye kısa boylu erkeklerin genelinin esmer olması, esmer erkeklerin genelinin yakışıklı olması ve sarışın erkeklerin genelinin kuaför olması ile aynı durumdur.

(bkz: orgazm sigarası)

bir de nickini okuyabilsem, ne anlama geldiğini bilsem, candır...
gözünü budaktan sakınmayan, sivri dilli 4. nesil bilgiç kişisi.
kutluyorum.

çorum’da başlayıp, diyarbakır sıkıyönetim zindanlarında ölümsüzleşen bir mücadelenin öyküsü. ser verip, sır vermeyen önder. evet kara kutu atari, sevgiliyle sabahlamak, cafe-bar devrimciliği varken, düzen kalemşörlüğü varken, akdemik kariyer ve kayıtsız, umarsız, "aç ve arkasız, köpekleşerek yaşamak" varken türkiye’de devrim mücadelesinin "ser verip, sır vermeyen yiğit"i olmuştur kendisi. tam bir pratik adamı ve türkiye’de onurlu duruşun sembolü ibrahim kaypakkaya, oturup dergilerde, gazetelerde sidik yarıştırmak varken de, türkiye devrimci mücadelesinde bir çizgi, bir mücadele hattı oluşturmak için kolları sıvamış ve gerek bunun teorik alt yapısı için okumaktan vazgeçmemiş, gerekse hareketin pratik hattını çizip bizzat içinde bulanmaktan geri durmamıştır. mücadelenin tüzük değil, büzük işi olduğunu bir kez daha herkese göstermiş ve göstermeye devam etmektedir.

modernizm’le ilgili.

kahire yakınlarında bir mısır kenti.

(bkz: tur)