chef doeuvre

olan durumun basit bir şekilde resmedilmesi. sanatsal bir değeri yoktur ancak illustrasyon sanatıdır nihayetinde.
mesela müşterinize fotoğraf çekip gösteremeyeceğiniz durumlarda hayal etmesi kolaylaşsın diye çizebilirsiniz.
kampanyayı müşteriye sattığınızda ise ileri aşamaya geçersiniz.
(bkz: shooting board)

bir nevi story board diyebiliriz.

(bkz: entry yazmayıp boş boş sözlüğe bakarken uyuyakalmak)

adobe un satın almasıyla etkinliğini yitirmiş vektörel çizim programı.
(bkz: adobe illustrator)

eskiden tek rakibi freehand idi ama adobe firması onu da satın aldı.
ai, eps, pdf ve svg formatlarında vektörel çizim yapan mükemmel bir programdır. afiş,broşür,kartvizit,el ilanı,billboard gibi işlerde kullanılır.

(bkz: adobe illustrator).

kolaycı tasarımcılar web sitesi yaparken sıkça kullanırlar. hatta bazıları afiş,broşür vs yapımında da kullanmaya çalışırlar ancak sonuç berbattır.
çünkü photoshop pixel tabanlı bir programdır, bu tür işler için vektörel tabanlı programlar kullanmak gerekir ki illustrator ü tek geçerim,gözünü severim.

vücut dili okuma sanatıdır. bu konuda başarılı olduğum su götürmez bir gerçektir. ukala olmamla bir ilgisi yoktur.
insanların mimiklerinden, el,kol,bacak,dudak,kaş,göz,burun vs lerinden yalan söyleyip söylemediklerini ve ruhsal durumlarını analiz etme sanatıdır.
bir iki gözlemle yorumlanacak durumlar değillerdir. tüme varım yoluyla irdelenmeleri gerekir.

bir de her kurduğu cümlenin sonuma amk. ekleyen cinsleri vardır ki insanın tekme tokat girişesi ağzını burnunu kırası gelir.

esrarkeş olarak okuduğum ama aslında esrakesh olan rumuza sahip bilgiç.
ayrıca dj dir de kendileri.

yıllardır içinde bulunduğum durum. öğrencilik yıllarımda da hep sabahçı olurdum zaten.
ama insan alışınca az uyumaya kolay kolay 12 saatlik uykulara dalamıyor.
zaten az uyumak lazım, nasılsa ölünce uyuyacağız bol bol.

oraletin muzlusu, gayet güzeldir

şu an çoğu üyemizin yaptıüı şey. yazın kardeşim,dökün içinizi.

onu nişantaşından beşiktaşa doğru giderken görmüştüm ilk kez..çocuktum o zamanlar, çocukluğuma yakışan bir sevinçle heyecanla koşup merhaba demiştim ve bana şiiri sevdiren, aşkı anlatan o adam artık dostum olmuştu.
hayatımın 4 yılıydı o...bana dünyayı göstermişti,güvenmeyi öğretmişti ve hazırlıklı olduğu bir gün de gitmişti...
büyük üstad, en sevdiğim hocam, en sevdiğim kalemdi...

zaman zaman gidip attila ilhan ın mezarını ziyaret ettiğim deniz manzaralı mezarlık.
üstad a selam olsun.

taksim de bir kitap cafe.

mecidiyeköy den metrobüse binince 1 saat 35 dakikalık bir yol gidersiniz ve varırsınız. oralar trakyadır işte.

sözlük yazarlarının fon müziği eşliğinde chat yapabildiği ortam.

(bkz: kendini kandırmak).

sevgili kaptan amcam ın içinde bulunduğu durum. hemen hemen her ülkede bir sevgilisi var.