confessions

akilluslu

- Yazar -

  1. toplam entry 60
  2. takipçi 1
  3. puan 5194

istanbul

akilluslu
herkesin çekip gitmek istediği, kimsenin cesaret edemediği şehir.
kalabalık, kargaşa hakim, direniyor.
saygı duymak lazım-direniyor oluşuna, hala güzel bir kaç şeyini saklıyor oluşuna.

başkalarının mutsuzluklarından beslenmek

akilluslu
çok var o insanlardan; taziye evlerinin baş köşesinde otururlar, defin ve cenaze törenlerini asla kaçırmazlar, sizi çok acıtan bir şeyi anlattığınızda bile tuhaf bir resmiyetle gülümser gibi olur yüz ifadeleri, felaketlerin tüm ayrıntılarını pür dikkat dinlerler, ruhlarının olmadığını düşünür insan, varsa bile derme çatma bir şeydir o ruh, insan vasfını yitirmiş insanlardır, bir bakın çevrenize -onlardan çok var-.

turgut uyar

akilluslu
’’durduğum yer benim değil iken
gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı
gidebilecek bir yerim yok iken hala
ve inatla durmayışım ne gaflet
nihayetinde ölmüyorken yaşıyor olan insanın
yaşıyorken öldüğünü bilmemesi bu ,
bu ne tuhaf bir hayret ’’
----turgut uyar---

mutsuzluk

akilluslu
şımartılmış evcil kediler gibidir ,
kalk dersin ,çekil dersin , sana ne yani der gibi bakar?
olsa olsa odanın içinde yerini değiştirir ,
o da canı isterse tabi.
sense bilirsin ’’pisicik ’’hep oradadır.

matematik

akilluslu
hayatın temelidir, hayattaki tüm işleyişler matematiksel olarak açıklanabilir.
hayatta düzeltmek, doğrulaştırmaya çalışmaktır, matematikte düzeltmek ise doğru kılmaktır.(zevke bak)

zeka

akilluslu
salt yalnızlığın temel sebebi olabilir bazen,
’’ hiçbir erkek kendinden daha zeki bir kadınla yaşlanmaya katlanamaz ’’
zeka ; insan ilişkileri açısındanda - kadın erkek ilişkileride dahil-
her zaman başa beladır. ya kör -sağır- dilsiz i oynamayı öğrenirsin ,ya
yalnızlığı seçersin . arası yok .

ilk aşk

akilluslu
şimdi ben ilk ; 7 yaşındaydım , aşık oldum , ilkokul arkadaşımdı , bir gün saçımı çekti bende ona vurdum , çok eğlenceliydi ,
eve beraber yürüyerek döner , çocukluğun verdiği o tuhaf korkusuz sevinç ve coşku ile konuşur gülerdik . sonra o üçüncü sınıfta ailesi ile
abd ye göç etti . yemeden , içmeden kesildim , kalbim ağırıyordu (ağrı fizikseldi) , okula gitmez oldum , doktorlara götürdüler ,
birşey bulamadı doktorlar , birini mi kaybettiniz , çocuk depresyonda sanki dediler , hayır dedi yapımda emeği geçenler , bilemediler , çocuk ,
çok acı çekiyordu , aşkı onu bırakıp bir daha dönmemek üzere gittiğinden ne yapacağını bilemiyor sadece acı çekiyordu .
iki ay sonra , sınıfa iki mektup geldi , biri genel ; sınıfa yazılmış , diğeri bana ,
öğretmen hıyarı ; bana gelen özel mektubu da okudu sınıfta ;
ne yazıyordu hatırlamıyorum cümleleri , ve ne yazık elimde değil o mektup , (hıyar öğretmen bana vermedi yani )
ama şu çok net aklımda ; seni hiç unutmayacağım ve eğer dönersem geri , seni mutlaka bulacağım ve yürüyeceğiz gene birlikte ..
(cümleler bunlar değildir kesinlikle -9 yaşında kurulamıyor böyle cümle - , ama anlamları bunlardı .)

hala bekliyorum , çok uzun oldu ve hiçbir haber alamadım , ama bekliyorum , gelirse beni bulacak ve biz gene yürüyeceğiz , boğazda .

3 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol