ilkokul yillarimizin vazgecilmezi, ba$ucu eserimiz. tecrubesiz oldugumuz yillarda kitap alirken daha sonralari anladik ki her sey bu unite dergisinin icinde varmis, ekstradan kitap almak abesle istigalmis. neyse. bu derginin sinifa gelmesi ise ayri bir senlikti, tek tek dagitilir bir yandan ogretmen yarin herkes dergilerin parasini getirsin he diye kocaman kocaman acardi gozlerini. son sayfasinda komik seyler olmasindan dolayi hep elif ba gibi kullanilirdi bu dergi. ne gunlerdi be!
(bkz: anilarim depresti lan sozluk)
unite dergisi
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?