türkiye de eğitim ve öğretim sistemi

olmayan şeydir.

eğitim ve öğretim kavramları arasındaki en önemli fark "farkındalık" faktörüdür. eğitim sürecinde, çoğu zaman birey farkında olmadan istenilen kalıba girer. öğretim sürecinde ise birey daha aktiftir ve düşünce dünyasında oluşan değişimlerin farkındadır. eğitim, daha çok yaşamı kapsarken; öğretim, zihni ve hafızayı kapsar. gerek eğitimde, gerekse öğretim sürecinde planlama ve proğramlama hayatî bir öneme sahiptir. bu plan ve proğram "öğrenci odaklı" olmadığı sürece, eğitimin ve öğretimin sonucunda istenilen başarının elde edilemeyeceği inkar edilemeyen bir gerçektir.

bugün türkiye’de uygulanmaya çalışılan eğitim ve öğretim sistemi hızla "öğrenci odaklı" bir noktaya kaymaktadır ancak "öğrenci odaklı" eğitim ve öğretim sistemi, henüz yalnızca ders konuları ve bu konuların işlenişi ile sınırlı kaldığından, beklenilen başarının kısa zamanda elde edilmesi zor gibi görünmektedir. özellikle uygulanan ders proğramlarının "öğrenci odaklı" olmaması, başarının önündeki en büyük engellerden biridir.

şu bilinen bir gerçektir ki, gün içersinde öğleden önceki ilk saatler ve yine öğleden sonraki ilk saatler öğrencilerin zihinlerinin dinç ve aktif oldukları saatlerdir. bununla beraber öğleden önceki son saatler ve öğleden sonraki son saatler ise öğrencilerin özellikle zihnen yorgun oldukları saatlerdir. matematik, sosyal bilgiler ve fen bilgisi gibi derslerin öğrencinin aktif ve zinde olduğu saatlere; resim, müzik, beden eğitimi ve teknoloji derslerinin ise son ders saatlerine yerleştirilmesi başarı için çok önemlidir.