tukenmez dolmakalem doldurulur

özdemir asaf’ın bir şiiri:

tükenmez dolmakalem doldurulur,
kirilmaz cam tamir edilir yüzyilinda
ikiye kirilmiş bir şeyin bir parçasi
konuşsaydi

gülelim, varsın olmasın iten.
bak alıştık, gülüyoruz,
inelim merdivenlerden.
bizi bekleyenler, bizi konuşanlar
yakınlaştığımızı görsünler
aralarında.

biz biliyoruz, ama söylemeyoruz.
onlar da biliyor.
ama belli ediyorlar, bildiklerini.
birincisi böyle sürsün, ikincisi..
bir daha gelmeyecek, biliyoruz.
biz biliyoruz olmadığını, ama var demeyoruz.
onlar da biliyor ikincisini,
hem olduğunu sanıyorlar,
ama yok deyemeyorlar ona.

biz bırakalım bunları,
inelim merdivenlerden.
varsın olmasın çeken, aralarında.
gözlerimizin içine bakalım.
boyuna unutalım.
bilinen birşey kalmasın ortada.
bizi bekleyenler, bizi konuşanlar
yakınlaştığımızı görsünler
aralarında.
bakmayanlar durmasın görenlerin yanında.
dolaşalım yanyana.
ikiye kırılmamış bir şey gibi,
aralarında.

olmadığımızı bilerek anlaşalım olmakta.
konuşalım, gülelim, yanılalım,
darılıp barışalım.
birincisi böyle sürsün dışında.
yaşayormuş gibi yapalım.