tayin

arapça. ta'yîn.

ta'yîn sözcüğü arapça 'ayn kökünden gelir. 'ayn sözcüğünün tefîl veznine çekilmiş halidir.

'ayn; göz, bir şeyin aslı, tıpkısı, eşi, benzeri, bir şahsın kendisi, anlamlarını taşır.

bu bağlamda, bu vezinde ta'yîn, bir şeyi ayırma, belli etme ve bir şeyi göz olarak koyma/görevlendirme anlamlarına gelir.

yani tayin olunan kişi/memur, tayin eden kişinin/kurumun tayin olunan yerde gözü oluyor.

(bkz: atama)

azker azigi.