şirince

şarapça’nın diğer adı.

neler yasandigini en cok merak ettigim yer an itibariyle. onlarin yasadiklari da zor ya valla gun boyu bir sarsinti bir isik bir gurultu duymayi bekleyecekler.

$u dakikalarda muhtemelen feci seks partileri donuyordur burada kiyamet oncesi son seks hesabina. gitmek lazimmi$ lan paraya kiyip. dunya tarihinin hic bir doneminde bir daha boyle bir parti ortami ya$anmaz bak diyim ben sana.

bir benzeri icin;

(bkz: bugarach)

21 aralık 2012 tarihinde kiyamet kopacagini ancak bu beldenin kiyametten etkilenmeyecegini du$unenler tarafindan daha $imdiden istila edilen belde. canlarim benim.

şaraplarıyla ününü dünyaya duyuran,izmir ilçesidir. şarap tadımı konusunda bu kadar eli bol başka bir yer olabileceğini pek sanmıyorum. mümkünse tok gidin lakin aç karnayken tadımlık diye aldığınız alkol sizi eve dönüş yolunuzda izmir diye manisa’ ya götürmeye sebep olabiliyor.

(bkz: şirin kirsehir)

cesitli saraplarin uretildigi koydur. buna bagli olarak satisi yapilan dukkanlarda size sunulan butun saraplari tatmak gibi bir hataya dusulmemesi gerekmektedir. aksi takdirde butun gunu sarhos gecirmek gibi bir durum yasayabilirsiniz. mumkun oldugunca tadini bildiginiz ve sevdiginiz meyve saraplarini tatmaniz yeterli olacaktir.

ucuz,içerken "ölürmüyüm lan" denilen $arap.
lakin aromalı olanları pek leziz.hızlı içip erken sarho$ olma sebebi olarak nitelendirilebilir.

izmir’in selçuk ilçesine bağlı ve selçuk’a 8 km. mesafede bir köydür. dönem dönem, dağlara vuran kırk kişi tarafından kurulduğu rivayetine atfen, kırkınca, kırkıca, kirkice, kirkince ve nihayet çirkince gibi isimlerle anılmış, cumhuriyet’in ilk yıllarında dönemin izmir valisi kazım dirik’in talimatıyla ismi şirince şeklinde resmileştirilmiştir.

1924 türkiye-yunanistan nüfus mübadelesi öncesinde 1800 haneli bir rum köyüydü. mübadele ile birlikte rumların ayrılmasıyla (çoğu katerini’nin nea efesos köyüne yerleşmiştir), kavala’nın müştiyan (moustheni) ve somokol (domatia) köylerinden gelen mübadiller iskan edilmiştir. köyün evvelce bağcılık, şarap üretimi ve zeytinciliğiğe dayalı olan ekonomisi, bir tütün bölgesinden gelen yeni sakinlerinin elinde bir süre sekteye uğramış, ancak son yıllarda artan turistik önemine paralel olarak, bu sektörler yeniden gelişmeye başlamıştır. bağcılık ve zeytinciliğin yanısıra, şeftali, incir, elma, ceviz yetiştirilir. turizmin gelişmesiyle, 1950’li yıllarda 2000-3000 civarında iken sonradan 700’e kadar düşen köy nüfusu, özellikle büyük şehirlerden gelen emeklilerin buraya yerleşmeleriyle, tekrar yükseliş eğilimi içine girmiştir. köyde halen pek çok eski rum evi pansiyon olarak hizmet vermektedir. değişik şarap türleri türkiye çapında ün kazanmıştır.

kış mevsiminde gidilmesi elzem olan, ev yapımı vişne şaraplarını sevdiceğinizle birlikte pansiyona dönüşmüş olan rum evlerinin penceresinden manzara eşliğinde içmeniz, kiliselerini mutlaka görmeniz gereken yeryüzündeki cennetlerden bi tanesidir.

igrenc,sirkemsi ucuz saraplarin en kotusu.

eski dogalligini kaybetmis yanlis turizm politikalarindan ve yonlendirmelerinden nasibini almistir.sokaklarinda yasli teyzelelerin size her turlu seyi satmak istedigi bir koydur. sarabi da eskisi gibi degil...

(bkz: sirince sarabi)

izmir yakinlarindaki guzel,otantik koy..