simitci

yokluğu, martıları aç, yalnız yüzen vapurları boynu bükük, aşkları eksik kılabilecek olan insan.

aydın ve izmir deyimiyle "gevrekçi"

evet simitci hakkinda bildigim demeyeyim de hatirladigim bir sey var.
bilgic kisisi; bir tarihte durakta otobus beklemektedir. bu esnada tam da orada durmus, "hade simiiit, sicaynaaaan, sicaynaaan yeni geldi bunlaaaar" seklinde nidalarla bagiran bir simitci vardir.
simitcinin bagirdigi yerin arkasinda da bir kucuk apartman, apartmanda da yonetici sabri beyin ucuncu katta oturan bir versiyonu; simitciye kizarak, daha once de onu uyardigini, burada durup bagirmamasini hastasi olan, cocugu olan sakinlerin rahatsiz olduguna dair, laflar etmektedir. simitci itiraz etmez, tablasini basina alir yeniden ve tam yuruyecegi sirada sabri beyin versiyonu tarafindan, balkondan sert bir toprak parcasi atilmak suretiyle simit tablasina isabet ettirilir. simitci, iste o anda tablasini yere koyar bakar ki atilan toprak parcasi dagilmis, butun simitlerin uzeri toprakla kaplanmistir.
iste bilgicin hafizasindan bir omur boyu gitmeyecek, ve toprakli simitlerden en az on tane almak suretiyle simitciyi teselli ettigi andir bu an; soyle seslenmistir simitci malum kisiye;
-beyim beyim, ekmek teknemi taslayacagina, bana kur$un atsaydin keske...

sivil mitçi manasında kullanabileceğimiz kısaltmamsı.

geçimini simit satarak sağlayan kişi.