sevgilim ne zaman sokaktan gecse

sevgilim ne zaman sokaktan gecse
serceler baristi guvercinlerle.

incelikle basar basmaz kaldirima
guzel ayak bilegi isildadi usulca.

efil efil titresince omzu
baktirdi arkasindan bir cocugu.

yurudu salinarak - lâmbalar yanmaya
ve bakmaya basladilar hayranlikla.

ve guldu hepsi, umurlarinda degildi
o benim doldurmussa yuregimi.

kollarimda salladigimi titizlikle
korktum elimden alacaklar diye!

ama onlarin bu keyifli halleri
yok etti icimdeki kiskanc cicegi.

ve sevgilim yurumeyi neseyle surdurdu,
ardindan incecik bir yel kivrilip bukuldu!

(bkz: attila jozsef)