sen icerdeyken ben

(bkz: is there anybody out there)
(bkz: is there anybody in there)

sen icerdeyken benim yemedigim halt kalmadi sozunu dallandirip budaklandirip siir formatina sokmus.

-sen icerdeyken, vallahi ben disardaydim.. o yuzden hicbir seyden haberim yok...(yalanim varsa seyimi gor.. sey yani olumu gor.)

(bkz: ibrahim sadri olmak)

bu siirimsiden tek akilda kalmasi gereken misralar
"sen icerdeyken ben
buzdolabini ayagimla kapadim"
olmalidir ibrahim sadri’nin ne buyuk bir sair oldugunu hatirlatmasi bakimindan.

(bkz: yok artik lebron james)

ibrahim sadrinin belkide dunya tarihinin en gereksiz soz toplulugu , hece karmasasi , algi ve otesi...



sen icerdeyken ben

sen icerdeyken ben
sinemalara gittim
butun filmlerini seyrettim
o sevdigimiz artistin
sen icerdeyken ben
vita kutularinda cicek yetistirdim
sokakta top oynadim cocuklarla
ayakkabilarimi eskittim
gunese karsi durdum sabahlari
geceleri bir basima yildizlari bekledim
annenin gonlune su serptim
aldirma dedim aldirma
bir sarki soyle bir dilek tut herkes icin
bir ada ruzgari gibi
surtunerek gec hayata
bir sarmasik gibi tutun
ve deger ver hatiralara
aldirma dedim
sen annesin, aldirma

sen icerdeyken ben
kirami odedim pijamalarimi giydim
haber bultenlerini izledim
gazetelerden kupon kestim
sen icerdeyken ben
sigara ictim, oksurdum
otobuse bindim
fotograflarimiza baktim
aciyan yanlarimi korelttim
deniz kiyisinda yurudum
manavdan sogan aldim
yeni cikan sarkilari dinledim
kafeste besledigimiz kusu saldim
islik caldim
sen icerdeyken ben
hep uyandim, sayikladim
kanadim boyuna
takvimler aldim
her gun bir yapragini kopardim
deli ayriligin

sen icerdeyken ben
gomlegimi utuledim
sobada elimi yaktim
bir siir yazdim
bir hercai menekse aldim cicekciden
hani o alnina kader degmis
hani o dudaklarina deniz tuzu dokunmus
hani o erken vurulmus
gencligimiz gibi dagildim
sen icerdeyken ben

bir adini soyleyemedim
soyle bagira bagira
bir yuzunu goremedim
gorus gunlerinde
bir de eline degemedim
bir de yuregine
soyle kucaklayamadim bir de
olumune

sen icerdeyken ben
kapi kapattim, pencere actim
mutfakta oyalandim
kanepede yattim
hatta bir yolluk aldim odaya
cok ta kulak asmadim
cokta koymadi bu bana
alt tarafi icerdeydin
alt tarafi bir yanimi alip goturmustun
bir yanimi
yani adamligimi
yani gozlerimin ferini
yani canimi
alt tarafi sarkilar olecekti
alt tarafi kanayacakti kalbim
iste sensiz
iste nefessiz
iste kimsesiz bir sesti alt tarafi
her tarafim

yildizlar yine oradaydi oysa
yazdiklarim
gozden kacan o defter yapraklarinda
bosver 128
hayat bir gemi
yurut onu goreyim seni
bosver 128a
bosveriyor ya
aldirma reis
reis aldirmiyor ya

bir adini soyleyemedim
soyle bagira bagira
bir yuzunu goremedim
gorus gunlerinde
bir de eline degemedim
bir de yuregine
soyle kucaklayamadim bir de
olumune

sen icerdeyken ben
vitrinlerin onunden gectim
minibus duraklarinda bekledim
simitcilerle yarenlik ettim
ustume bir ceket aldim
el tezgahlarinda kitaplara baktim
sen icerdeyken ben
hic oturup aglamadim
hic karartmadim umudu
hic bulandirmadim onuru
oyle dimdik durdum ortada
iste burada ulan iste burada
boyle burada
hic yikilmadan
hic utanmadan
ve hic unutmadan

sen icerdeyken ben
gulen resmimi yaptirdim
sokaktaki ressama
her zaman yaptigim gibi
buzdolabini ayagimla kapadim
parklarin banklarina adini kazidim
adini kazidim duvarlara
adini, adimin yanina yazdim
hic unutmadim, utanmadim
korkmadim